PROŚBA

PROŚBA
Wśród niewielu smacznych odczasownikowych rzeczowników z –ba na końcu mamy trochę formą i znaczeniem połączonych par:
archaiczne siejba i kośba, przysłowiowe służba i drużba, wreszcie perswazyjne prośba i groźba. Te są szczególnie podobne, aż chciałoby się zwiększyć podobieństwo ortograficznie. Ale nic z tego: groźba od grozić, a prośba od prosić. Wymowa udźwięcznia [ś] do [ź], za to w formie próśb najczęściej dźwięczność [b] zanika. W gróźb też.
Jerzy Bralczyk
 
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego