Spocząć na laurach

Spocząć na laurach
Czyli: zadowalając się dotychczasowymi osiągnięciami, zaprzestać działania. Wydaje się to powiedzenie antyczną metaforą, a ma raptem dwieście lat, i wzięte zostało z prywatnego listu żony pruskiego króla.
Krytykujemy tych, co, mogąc zrobić wiele, poprzestają na pierwszych sukcesach. Ale trochę manipulacyjnie przyznajemy im te sukcesy. Na laurach, czyli wawrzynach, czyli liściach bobkowych, leży się zresztą raczej niewygodnie.
Jerzy Bralczyk
 
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego