Gdy piszemy łącznie te dwa krótkie, częste i potrzebne słowa, wspólnie znaczą tyle, co też. W też nie wyodrębniamy formy zaimkowej te i partykuły ż, choć logicznie są tu ze sobą powiązane.

W także także dwóch słów nie słychać, a obok łącznego także mamy rozłączne tak że, a także tak, że. To bezprzecinkowe, a ściślej: poprzedzane przecinkiem tak że znaczy tyle, co więc czy zatem, to drugie – mówi, ogólnie rzecz ujmując, o sposobie. Tak, że wiemy, o co chodzi.