„A ja mam dziabąga, on śmiesznie wygląda...” — rymują się (niezbyt dokładnie) słowa pewnej piosenki. Chciałoby się zapytać: jak wygląda?, bo o dziabągu (dziabongu) niewiele wiadomo — ani czym jest, ani nawet jak pisze się jego nazwę. Jedni uważają, że dziabąg to przytulanka o nieokreślonym kształcie, inni, że to nieobliczalna, ale sympatyczna osoba, która w każdej chwili może coś zmalować, jeszcze inni, że to kieliszek wódki. Dzięki tej niejasności właściwie każdego można nazwać dziabągiem, a efekt zależy od sposobu, w jaki się to powie. Uwaga: wobec osób nieznajomych radzimy używać dziabąga ostrożnie.