chwiać się
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... jej "jak mydlana bania, /na słomce (...) Bożej", drżał wprawdzie i
chwiał się, ale i kłaniał "kręcąc się w barwach zorzy", teraz naprawdę... - ... facet szarpnął biodrami i znów wstał.
Prawą dłoń miał czerwoną, chwiał się - i odwracał. Kiernacki, lekko zahipnotyzowany, sięgał za plecy, do wepchniętego... - ... oknie siedział jakiś duży kot i wzgardliwie chichotał!" porównywał. Cień chwiał się nad parapetem, następnie wyprostował się i zaraz potem trzasnęła rama...
- ... Siedemnaście.
- Chodzisz do gimnazjum?
- Nie - odparł chłopak i włożył marynarkę. Chwiał się jeszcze na nogach. - Jestem u krawca w terminie. Dzisiaj zdałem...
- ... przecież nie zerwie mi się po tym film, nie będę chwiał się, zasypiał przy stole, rzygał, wygadywał ponurych bredni i nikt mnie...
- ... i blady,
Aż dudniły wokoło żyzne ziemie Hellady;
Szedł i chwiał się, i staczał z gór wylękłych w doliny,
Aż bezwstydnie mu... - ... osiadać na wilgotnych od potu włosach. Pod oknami restauracji Sängera chwiał się samotny pijak, który swe czynności fizjologiczne przerywał gwizdaniem na przejeżdżające...
- ... musiał go "ratować", wyciągać z długiego dna, ojciec z wdziękiem chwiał się na nogach, wytwornie wymiotował, niczego nie potrzebował demonstrować, ani poczucia...
- ... przekładał, w miejsce brakujących słów pomagając sobie
szerokimi gestami, aż chwiał się płomień zapalonej u wezgłowia
gromnicy. I tak przez pośrednika, szczebel... - ... oburącz siodełka, a na twarzy miał wyraz autentycznej wściekłości. Rower chwiał się na boki, rzęził, brzęczał i zgrzytał, wreszcie dotarł żmudnie po...
- ... trzykroć, że znajdę! Wszyscy milczeli patrząc uważnie na Polka, który chwiał się niezdarnie na wszystkie strony, szukając oparcia dla kija. Przymknął powieki...
- ... cieszył się nieustającym zainteresowaniem przyjaciół. Tomasz podszedł do stołu i chwiał się nad nim rozrosłym, pękatym, masywnym jak u wołu łbem.
- Źle... - ... łoskot i zgrzyt złowrogi,
Pocisk wypuścił stalowe nogi,
Zatrząsł się, chwiał się przez moment spory,
Lecz samoczynne regulatory
Atomosondę wyprostowały
I alarmowe... - ... suchych badylach. Ruszył
biegiem Kargul w to miejsce, w którym chwiał się jeszcze w powietrzu
słup dymu. Za nim drobił spiesznie Kaźmierz... - ... wreszcie Babka, nie mogąc poskromić ciekawości. Polek milczał. Głowa jego chwiała się bezwładnie na ramieniu Dziadzi. Twarz miał tak przejrzystą, że, zdawałoby...
- ... się poruszyć, jakby mnie przymurowało" - odpowiedziała głowa Wandy, i rzeczywiście chwiała się dalej na tym poziomie co przedtem, opadła głowa jej męża...
- ... mojej, ale oczywiście nie taką.
- A kiedy tam wszedłem, ona chwiała się; pierwszy raz w życiu widziałem Lenkę, która nie może ustać... - ... fartuchu.
- Niechże będzie i bez "de"... byle dużo!
Olejna lampa chwiała się pod sufitem. Byli w tej salce sami, więc rozmowa potoczyła... - ... napotkanego człowieka... Po to
zjawiłeś się u nas.
Sylwetka loki chwiała się w oczach Awaru, głowa stawała
się coraz cięższa. Wypełniały ją... - ... odparła pani Linsrumowa. Polek nie otworzył nawet oczu. Głowa jego chwiała się bezwolnie nad ramieniem Dziadzi.
- I co mu jest? - spytał pan...
