chwiać się
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... tutaj zjawiłeś.
Jego kulista, łysa głowa, osadzona na cienkiej szyi, chwiała
się z boku na bok.
Awaru rozłożył ręce takim ruchem, jakby... - ... Małeckich, Podla ski i Hallerczyn za żydokomunę.
Łuna za łuną chwiała się na niebie.
Zapadła na tyfus Kalma, a z Chaima obleciały... - ... lampę na werandzie,
już północ, no! nie bądź głupi!''
A chwiałem się na nogach jak flaszka na okręcie,
bo mnie zapach jaśminu... - ... kuliste i kanciaste, niby zadry i sople kolące. Wszystko to chwiało się i zwisało elastycznie na nitkach czy na gumkach, ciążyło, potrącało...
- ... na wznak na skołtunionej pościeli. Obok niego skakała Mitzi. Łóżko chwiało się na wszystkie strony jak dorożka, którą pędził z Sophie nocą...
- ... prawdy płomiennej czerwieni, pięknej
i bezużytecznej. A pod ich naporem chwiało się i padało to, co ceglane i podpiwniczone.
Przez całą noc... - ... same kamienie i droga prosto w niebo. Raz po raz chwiało się jeszcze coś pod nogami, bo te kamienie ruchome, kilka potoczyło...
- ... poruszenie i szelesty.
Pożółkłe już nieco podszycie parku wrzało,
krzaki chwiały się, trawa się kołysała, nie ulegało
wątpliwości, że strumień niewidzialnych istot... - ... Nasz chrzest odbył się wieczorem, w świetle świec. Długie cienie chwiały się na ścianach i echo niosło wysoko każde słowo. Moim ojcem...
- ... z odorem ludzkiego potu i wapienną wonią wilgotnych, gnijących ścian. Chwiały się na nich, jak bielizna na wietrze, jaskrawo malowane kartony jak...
- ... słabo oświetlonej lampami olejnymi, które w ilości dwojga blaskodajnych knotów chwiały się nad stołami. Kilku mieszczan w bekieszach siedziało przy piecu; pili...
- ... się nagle oficer w czarnym płaszczu, w hełmie, na którym chwiały się krucze skrzydła. Krzyczał, wymachiwał buzdganem, wskazywał w dół rzeki. Milva...
- ... zaglądając wilgotnymi oczami do okien. Zmęczone, z żałośnie sflaczałymi wymionami, chwiały się na słabych kopytach. Deszcz powoli ustawał, bębniąc ostatnie akordy dwudniowej...
- ... na mostku pasażerowie podziwiali w aparacie otwory dysz, w których chwiały się jak nikłe płomienie nitki kontrolne, dzięki którym można było sprawdzić...
- ... dna bliskiego krótkim wiosłem, a rozpięte ramiona ozłoconych promieniami więcierzy chwiały się nad nim niby olbrzymie łapki pająka na błękitnej sieci.
Hubert... - ... głowę pochyloną na piersi, głowa trzęsła się, rzadkie, rozczochrane włosy chwiały się i kołysały jak pierze dziwacznego ptaka. Zaledwie oddychał, ale pomimo...
- ... i złote obręcze. W
świetlistych kręgach jakby w pianie skąpane chwiały się gałęzie
z lipowej alei, liście, dłonie i twarze. Płynęły mury... - ... lewiatana z krową morską, zniknęły ciała Wiatorów, głowy ich tylko chwiały się poruszane martwą falą ołowiowego światła. "Wanda, musisz coś powiedzieć" - odezwała...
- ... z prześladowców
jeszcze się nie ukazał, ale w wielu miejscach chwiały
się gwałtownie czubki gałęzi. Stanął na murze
i bez chwili wahania... - ... wokół której
kwitły żółte kwiaty przypominające małe słoneczniki. Ich łodygi chwiały
się i gięły w podmuchach wiatru.
- Uważaj na szkła! - krzyknął ojciec...