co-rusz
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... z malucha było ciągle mało, ale zaczął się przedzierać wywrzaskując co rusz. Już po szczęśliwym wyminięciu Stara, przez szybkę pokazał mu jeszcze...
- ... do młodej Jandy Cielecka pamięta jednak o niebezpieczeństwie zaszufladkowania, dlatego co rusz ucieka od swego emploi, eksperymentuje z fizycznością. Jeszcze niedawno jako...
- ... w maskach i rękawicach - trudziło się cierpliwie. A na skwerze co rusz czyjaś dłoń bez rękawicy uchylała papierową zasłonę. Spojrzenie czujne, żarliwe...
- ... końca mi ufała,
szłaby pewnie najchętniej na kolanach, żeby się co rusz nie schylać nad
ścieżką, no, a przede wszystkim żeby nie...
- ... nie mogło pogodzić się z surowym werdyktem. Zwłaszcza, że ukochany co rusz zapewniał ją o swej wierności i miłości. Na potwierdzenie swoich...
- ... nie nie poszli. Demonstrował go zwłaszcza majster, wynajdujący dla nas co rusz nowe śmieci, najlepiej toksyczne, unurzane w czymś mazistym. Musiał je...
- ... głosząc cud
Czy warto
Zwalić by można się z nóg
Co rusz,
Co krok.
Co noc,
To szloch
I rozpacz.
Ale czy... - ... Nie. Myślałyśmy o terytorium Polski. Miejsce o niesłychanie zmiennych granicach, co rusz atakowane, naruszane.
Gwałcone?
- Gwałcone, oczywiście. Interesuje nas zwłaszcza postać kobiety... - ... po dwadzieścia parę lat. Pierwszy jaśniał tlenioną, gęstą czupryną, drugi co rusz poprawiał okulary i nerwowo gestykulował. Pochylony nad stolikiem Rubin pił...
- ... przyswoił: łoi batem zamiast rozgrzeszyć. Drugi: miastowy i świeżo wyświęcony, co rusz się nadziewa na wszechobecny grzech i nie wie, co począć...
- ... nią kontaktować, dzwoni codziennie. Bo z nowej egzystencji wyłaniają się co rusz jakieś potrzeby, mnoży więc polecenia. To szlafrok, to dezodorant, to...
- ... Ofelie ze źdźbłami traw w wilgotnych włosach i mężczyzn, którzy co rusz zmieniają się na mgnienie w sękate, omszałe pnie. Twarze profesora...
- ... kosę młotkiem gdzieś w polach w tych
ciemnościach wyklepywał. Jeszcze co rusz, nogi krzywiły mi się w
kostkach albo spadały niczym z... - ... piją na potęgę, kłamią, kradną i awanturują się z sąsiadami, co rusz zdarzają się nie wyjaśnione zabójstwa. Wobec ludzkich grzechów ludzie są...
- ... sztywnych algorytmów, były ślepe na pośrednie konsekwencje swych poczynań i co rusz powodowały "lawiny decyzyjne", zgubne dla wszystkich. Wyglądało to w sposób...
- ... i znów podciągnął do góry. Szło trudniej niż przedtem, bo co rusz się ześlizgiwał. W końcu jednak, przemoczony do nitki, przełożył nogę...
- ... a pieniądze zatrzymuje sobie. Oszukani ludzie pretensje mają do Włodka, co rusz przesłuchuje go też policja.
- Boję się nie tyle o siebie... - ... Jak Boga kocham.
- No dobra, wierzę ci.
Nie musisz się co rusz przysięgać.
Czekaj.
Co to może być?
Czarne na czerwonym jedzie... - ... wpycha nam w usta patriarchat, ten sam patriarchat, który się co rusz wymyka na ten strych, żeby ją tam sobie macać! - wtrąca...
- ... komisji. Mimo że jak się okazuje, nie dysponują kompletem dokumentów - co rusz padają wnioski o dostarczenie kolejnych materiałów - posłowie radzą sobie zaskakująco...
