Parametry wyszukiwania

W kontekście wyrażenia
Długość cytatu
czerwienieć
Znaleziono 59 wyników.

Korpus Języka Polskiego PWN

Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
  • ... głosem zupełnie spokojnym, ale Hubert widział, że to bladł, to czerwieniał. Chłopiec wstydził się teraz niedyskrecji swojego pytania, które rozbudziło te...
  • ... Adamowi, że nienawidzi dorosłych.
    - Nienawidzę ich wszystkich, rozumiesz? - bladł
    i
    czerwieniał na zmianę. - Tobie mówię,
    bo nie jesteś gnojek jak ci...
  • ... w dzienniku okrętowym.
    Ksiądz kapelan, przerażony i zdenerwowany, bladł i
    czerwieniał na przemian. Zdawał sobie sprawę, że kapitana nic już nie...
  • ... A moja czapka bardzo przypomina komisarkę?!
    Młody porucznik bladł i
    czerwieniał na przemian, a potem wyjąkał:
    - Myśmy pana nie widzieli. Słyszeliśmy...
  • ... kiedy dyrektor ochrypł od żarliwych szeptów,
    a tamten bladł i
    czerwieniał na przemian, bliski porażenia
    mięśni od bezustannego zaciskania szczęk, Paweł...
  • ... był urażony, podenerwowany. Wciąż się kłócili, mamusia i on, ojciec czerwieniał na twarzy, krzyczał, trzaskał drzwiami. Wybuchy jego gniewu przerażały Aurelię...
  • ... Polonię" szare mydło. Starszy oficer, gdy się czymś zdenerwował, natychmiast czerwieniał i mówiąc w AFEKCIE, lekko się zacinał. Poczerwieniał również wówczas...
  • ... ją starosta, któremu Gruszkowa kilkakrotnie zresztą solidnie dołożyła, a burmistrz czerwieniał na sam dźwięk jej nazwiska. Gdy Gruszkowa pojawiła się wreszcie...
  • ... przyszła, natomiast przysłała mi kuzyna.
    Kuzyn był przerażony, pocił się,
    czerwieniał i bladł.
    Taki wrażliwy człowiek.
    Strzelał wokół płochliwym okiem.
    Wiercił...
  • ... a popielniczki zalegały we wszystkich pokojach jak huby. Ojciec wtedy czerwieniał ze złości, trząsł się, zatykał, nie mógł sobie przypomnieć, jak...
  • ... on wie, że go zdradzasz? - przekornie dopytywała się Julia.
    Iw
    czerwieniała z gniewu, bo rzeczywiście zdradzała Witka, który zresztą przy byle...
  • ... Boską albo ze Świętą Rodziną? Co zaś do księdza...

    Surmowa
    czerwieniała i bladła, wreszcie tego potoku słów nie wytrzymała stara hrabina...
  • ... kipieli. Słońce miało kawał
    do zachodu, ale już po trosze
    czerwieniało, a od tej jego czerwieni raz
    po raz zapalały się...
  • ... ku tej samej gajówce, w rosę i zielonkawe opary, wyżej czerwieniało delikatnie niebo, wyszła ostrożnie stara liszka. Postrzygła uszkami, wciągnęła dolny...
  • ... się setkami w urwiska, by - jak pisze św. Augustyn - "skały czerwieniały od ich krwi". Być może to właśnie fanatyczne nieumiarkowanie leżało...
  • ... mieszczan.
    Z domów, licznych piętrowych kamieniczek i rozłożystych drewnianych bud,
    czerwieniały migotliwie oświetlone okna. Łachy śniegu zwisały z dachów.
    - Znam tu...
  • ... po raz pluskała woda. Na przeciwległym, urwistym brzegu Śreniawy jaskrawo czerwieniały dachy ostatnich domów Osiedla.
    Jedynym człowiekiem, na którego się po...
  • ... że był to słoneczny dzień październikowy, drzewa złociły się i czerwieniały, powietrze wydawało się przeczyste - trwał jeszcze okres gomułkowskiej zgrzebności i...
  • ... Wąskie tylko smugi światła pod nimi prześwitywały. W tych smugach czerwieniały prymulki. Na ścianach wisiały, w złocone, cienkie ramy oprawne, obrazy...
  • ... lewej ręce była
    ciemność, w błękitnych cieniach tonęła skroń i
    czerwieniały
    obwódki powiek przymkniętych nad zgasłym okiem.
    W kalekim spojrzeniu pole...
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego