Parametry wyszukiwania

W kontekście wyrażenia
Długość cytatu
dławić
Znaleziono 212 wyniki.

Korpus Języka Polskiego PWN

Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
  • ... zwitek papierowych jednostek monetarnych.
    - Ty to nazywasz pieniędzmi?
    - Reszta - wyszeptał,
    dławiąc się napływającą do ust krwią - Leży na książeczce.
    - Leżeć zaraz...
  • ... nimi niepowstrzymanie, buzując ogniem zrodzonym z łatwopalnych w suszy traw, dławiąc gryzącym dymem. Później przemknęły chyłkiem wilki, kosmate, zziajane, skoczyły wpław...
  • ... się do pryczy palacza.
    Siedzieli ramię w ramię, sapiąc i
    dławiąc
    się zmęczeniem i - teraz dopiero - potężnym,
    obezwładniającym uczuciem ulgi.
    - Nie...
  • ... sprzedawcy zupy jarzynowej i wydrwigrosze z małpkami, przebranymi za żołnierzy.
    Dławiąc klakson, Terey z trudem rył sobie drogę w ciżbie, odsuwali...
  • ... znany), toteż umierałem już nieomal ze śmiechu, krztusząc się i dławiąc, gdy chłopczyk, ufny w swój talent humorysty, coraz sugestywniej wcielał...
  • ... z Kurzego Targu.
    Nad miejscem zbrodni wisiała groza. Groza okropna,
    dławiąca, skręcająca kiszki. Groza straszna.
    Tak straszna, że do momentu nadejścia...
  • ... roznosił mu przeszywający ból. Krew pulsowała w skroniach. Ogarnęła
    go
    dławiąca senność. Płoszył ją wołaniem:

    Czy dla umarłych będziesz czynił cuda...
  • ... opadło na dachy domów i zwisało nad chodnikami jak ruchoma, dławiąca mgła.
    Widmarowi nigdy w życiu nie udało się przypomnieć sobie...
  • ... chyba ludzie z Saskiego Ogrodu.
    Bo w życiu Adeli istniała
    dławiąca ją jak koszmar
    i powtarzająca się codziennie zmora, a tą...
  • ... programie roku 68. Ale tutaj pogrążamy się w rafinadę duszną, dławiącą, chorobliwą, w której granice zostały celowo przekroczone - co dalej? W...
  • ... przemoc pradawną a wielmożną człowieka nad ludźmi - pańskość władnącą i dławiącą, ciężką jak klątwa rzucona na zgarbione grzbiety - Już napływały zewsząd...
  • ... razu inaczej się czuję.
    Na ulicy zapadła już noc. Gęste,
    dławiące od woni powietrze stało nieruchome.
    - Chwileczkę, proszę zaczekać, ja zaraz...
  • ... co istnieje. Ta niezniszczalność powoduje
    nie kończące się następstwo skutków,
    dławiące swoim ciężarem. Złamać to prawo,
    unicestwić taki lub inny zły...
  • ... Błoto pełzało po skórze, ucisk
    na piersi zamienił się w
    dławiące objęcie. Myśli
    kłębiły się w głowie Awaru: wołać o pomoc...
  • ... w hałasie, wilgotnym upale, zlewane potokami monsunowych deszczów, to znów dławiące się w obłokach kurzu, zawsze wśród odpadków, śmieci i robactwa...
  • ... przez plecy matki.
    - Dosyć - przerwał kupujący. - Niech zaśpiewa.
    Powstrzymując gwałtownie
    dławiące ją łzy Arsinoe łagodnym jak plusk fal o zmierzchu głosem...
  • ... po podróży. Świt wpadł bladą smugą, powietrzne mleko, cierpkie i dławiące, ani kropli wiatru, sztywno. Podobno pod Łysicą spadł pierwszy tej...
  • ... dusił go cierpki zapach tlącego się nawozu pod glinianą kuchenką, dławiące perfumy i odór potu.
    Bezradnie wracał do ambasady. Znał tutejsze...
  • ... i fajki za cholewą szukał.
    Dopieroż kurzenie zaczęło się srogie,
    dławiące kwaśnym, smrodliwym dymem -- I nie wiadomo, czy od tego dymu...
  • ... po
    drugie, oderwany i ostatecznie uwolniony od dogmatyzmu
    abstrakcjonistów, od
    dławiącego tabu antynatury.

    1959






    Abstrakcja - za i przeciw1

    Czemu purytanizm nawet...
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego