Parametry wyszukiwania

W kontekście wyrażenia
Długość cytatu
dźwigać
Znaleziono 300 wyników.

Korpus Języka Polskiego PWN

Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
  • ... w scenie obłędu Ofelii i podnosić się jak dziecko, najpierw dźwigać tyłek. Często mówił, by aktorzy obserwowali reakcje dzieci, ponieważ zachowują...
  • ... na życie rodzinne. I to, że tak niepomiernie dużo będą dźwigać na sobie wątle barki małej dziewczynki, stworzy między Alicją i...
  • ... plecaki? Grubasek popatrzył na niego ze zdziwieniem. Po co ma dźwigać takie ciężary? ( menażkę niezbędnik i takie tam żelastwo).
    - Co zdziwiony...
  • ... nie pochylając. Używaj szczotki na długim kiju.
    - Zakupy? Najlepiej nie
    dźwigać wcale. Jeśli nie masz samochodu, radzimy zakupić specjalny wózek na...
  • ... osobom

    To nie do pomyślenia, żeby starsza osoba musiała sama
    dźwigać ciężką torbę i nikt jej nie pomógł. Mam 75 lat...
  • ... Nie mogę tego powiedzieć.
    Ogarnia mnie lęk, czy dam radę
    dźwigać dalej ten ciężar, który dobrowolnie na siebie przyjąłem.

    Jak trudno...
  • ... zakątków wyspy, gdzie skała łatwiej się kruszy? Nie waha się dźwigać w dziobie ciężkie, ważące po ćwierć kilograma odłamki, które składa...
  • ... kary na świecie.
    Ciężko jest sześcioletniej, świadomej swoich wad staruszce
    dźwigać nienasyconą chęć bycia najlepszą. Najbardziej godną pochwały i zachwytu
    w...
  • ... prosić sąsiada o pomoc, bo nie mogłyśmy - zupełnie już bezwładnej - dźwigać. Chudziutka jak szkielet, przykro dotknąć, ręce maleńkie, żyły na wierzchu...
  • ... ją na kanapie; sztywne nogi, ręce bez czucia trzeba było dźwigać każdą z osobna. Dyszała ciężko, z rozwartymi oczami, ale kiedy...
  • ... dietę, by jedzenie było bogate w wapń i minerały.

    Nie
    dźwigać i zbyt długo nie siedzieć - przestrzega Leszka Millera jego rehabilitant...
  • ... ujmujące. Może to zbyt mało jak na polityka mającego teraz dźwigać ciężary odpowiedzialności za spore państwo, trzeba jednak żywić nadzieję, że...
  • ... którymi trzeba szukać porozumienia - z którymi wspólnie należy obmyślać: jak Ťdźwigać brzemionať. ŤJeden drugiego brzemiona nościeť".
    Gdańsk-Zaspa, 12 VI 1987...
  • ... się obsłużyłam. No, to dobrze
    - Dobrze?
    - Co niedobrze?
    - Boję się
    dźwigać, bo mi może
    - Może, może.
    - Te dwa czterdzieści?
    - Tak, te...
  • ... października na Centralnym nie działają windy i schody. Pasażerowie muszą dźwigać bagaże wychodząc z peronów. Rozgoryczeni są nie tylko oni, ale...
  • ... mi zanieść? - pyta, jakbyśmy się wczoraj widzieli.
    - Tatusiu, nie mogę
    dźwigać... muszę oszczędzać ręce...
    - Ach, prawda, zapomniałem...
    - Pomogę ci ustawiać na...
  • ... wymieniłem na nią ciężki złocony pastorał, który musiał w upale dźwigać Obi,
    i to on, arcybiskup, udzielił mi sakramentu bierzmowania: kiedy...
  • ... z przyganą.
    Był już tak ciężki, że nie miał ochoty
    dźwigać własnego ciała. Odkąd zdarzyło mu się przez nieuwagę rozdeptać chińskiego...
  • ... wedrzeć się w tę odrobinę ziemi, zamiast na własnych barkach dźwigać ten dom jak Atlas świat, obarczyłeś tą troską biedną, znękaną...
  • ... tapczana, w którym po to, by otrzymać menażkę gorącej zupy, dźwigać trzeba przez długą, bezsenną noc ciężkie bloki wilgotnej marchwi.
    W...
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego