garbaty
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... Obrażeni, żegnając się więcej niż chłodno, opuścili dwór. Szli rządkiem, garbaci od plecaków i worków przytroczonych do ramion, dróżką między białymi...
- ... I dodaje: "jeszcze gorzej niż wrotkarze mają u nas rudzi, garbaci, mali, a nawet okularnicy...". Jestem ciekawy jaka byłaby reakcja pani...
- ... w końcu na garby.
- To jak to tak? Wszyscy będziemy garbaci? - powiedział niepewnie Karolek.
- A dlaczego nie? - odparł Janusz z zuchwałą... - ... powiedział poważnie Antoniusz. - Ty coś przed nami ukrywasz.
- Niech mnie garbata gęś kopnie, panie szefie! Ja chcę załatwić honorowo -oburzył się...
- ... skrzypi w nas, gnie się
I trzeszczy dzień nasz - jabłoń garbata,
Owoce cierpkie w piersiach obraca,
Gnatem korzennym nogi oplata.
Przecież... - ... r. W sumie powstało 5 mln egzemplarzy.
Kaczka też była garbata. Może to w garbie kryje się gen długowieczności? Citroën idąc... - ... gdzie się kończy horyzont
Leży nieznany ląd
Ziemia jest trochę garbata
Więc go nie widać stąd
Kreską przebiega błękitną
Strzępioną pasmem... - ... kukurydzy, miał jedną nogę krótszą; jego żona Anna Michajłowna była garbata, a córka Lidoczka, skrzywiona i brzydka, miała sześć palców u...
- ... w pierwszy dzień Wielkanocy; on utykający na jedną nogę, ona garbata, Lidoczka brzydka i odrażająca, gdy ręką o sześciu palcach nakładała...
- ... babie lato.
Garbaty żywot miał istnie,
I śmierć ma istnie garbatą.
Mrze w drodze, w mgieł upowiciu,
Jakby baśń trudną rozstrzygał... - ... po raz pierwszy spogląda na Króla
FLORESTAN
Skąd znam tę garbatą małpę?
Idzie ku Królowi
TATIANA
To jest Ryszard III. Dostał... - ... babie lato.
Garbaty żywot miał istnie,
I śmierć ma istnie garbatą.
Mrze w drodze, w mgieł upowiciu,
Jakby baśń trudną rozstrzygał... - ... jak skrupulatnie obliczył Marcin.
Wielbłąd, któż by przypuszczał! - te dziwne, garbate stworzenia kojarzą się zwykle z Saharą i dużą ilością piachu... - ... katolickim i wiernym wyznawcą nauki Kościoła. Najbardziej podniecały go dzieci garbate, pozbawione kończyn czy w jakikolwiek sposób zdeformowane.
Paul Gauguin miał... - ... kudłatą, zlepioną sierścią, jak żubry, i śmierdziały wstrętnie. Inne przypominały garbate, łyse, zdechłe wielbłądy. Inne wreszcie były najwidoczniej z pewnego rodzaju...
- ... wzrokiem jak największą przestrzeń. Od przyrastającego słońca białosine jak trup garbate pola stawały się białosłomkowe, cieplejsze, obnażone czarne grudy zaś, omiecione...
- ... ale przed ogniskiem nie zdążył...
W ostatniej chwili trzy ciemne garbate sylwetki wyprysnęły niemal spod kół parowozu, jedna na jedną stronę... - ... wysyczała z wściekłością Barbara, pojawiając się nagle obok nich jak garbate wcielenie furii. Powiadomiona o trudnościach podjęła błyskawiczną decyzję.
- Rurką, bezpośrednio... - ... z nim serdecznie, zawsze go pocieszał: - Ty, Adam, jak na garbatego, to i tak jesteś prosty. - To powiedzenie obiegło całe miasto...
- ... porozumienie. Są to zdobycze warte przecież wysiłku. Prosty jak na garbatego; jeśli jednak kalectwo jest nieusuwalnym atrybutem ludzkiego istnienia?
Tak więc...