impertynent
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... wprowadza w kłopot. Nie mogłem nawet sobie powiedzieć: Młody, smarkacz, impertynent. Przeciwnie, ku memu własnemu zdumieniu, odkryłem nagle, że są tacy...
- ... noktambulik.
Pani cofnęła się i rzekła wedle zwyczaju:
- Pan jest impertynent.
- Ależ nie jestem impertynent, proszę panią, jestem śliczny pan
Osiełek... - ... pan sobie na kwestionowanie moich możliwości płatniczych? Jesteś pan niepoprawny impertynent!
Zygmunt zawyrokował:
- Już, zapłacę ja.
Poszli na ten kompromis. Wsiedli... - ... i rzekła wedle zwyczaju:
- Pan jest impertynent.
- Ależ nie jestem impertynent, proszę panią, jestem śliczny pan
Osiełek, gdyby pani...
- Pan jest...
- ... chodzi jedynie o zrealizowanie zaplanowanego scenariusza i wykreowanie go na impertynenta. Klub Koalicji nazwał przy tym biurem politycznym, a wystąpienie w...
- ... prowokacją. A seks w samochodzie musi być wymysłem jakiegoś estetycznego impertynenta, któremu Ameryka przysporzyła tylko dodatkowych kompleksów, a nie satysfakcji.
Tomasz... - ... nieszczęsnej windy i zostawić ją do dyspozycji nie znanego jej impertynenta. Nie zdążyła jednak nawet zrobić kroku, bo w tym momencie...
- ... słowo!
Tu jednak nie zdzierżył Osiełek i trzasnął w gębę impertynenta. Ubogi
człowiek runął na kamienie, dysząc ciężko i rozgniatając łupinę... - ... w czasach nadwagi. Konduktorka rzuciła we mnie legitymacją i nazwała impertynentem.
Cóż, nie każda dobra rada przynosi efekt. Gdybym to ja... - ... samochwalskim w owej jedności wielości, zwanej mammiferami?
Mammifery, żyjące życiem impertynentów w obejmującym i nas ogóle biologicznym?
Ogół biologiczny, żyjący życiem...
