jednako����
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... w słowach innych osób dramatu. Stąd autentyzm: „ nie tylko jednako prawdziwie przedstawiony został król i żebrak, bohater i łobuz, mędrzec...
- ... wiele historii z mojego życia
niektóre utraciły dawno właściciela
są jednako twoje i moje
widziane z oddalenia stają się bardziej obce... - ... Owoce cierpkie w piersiach obraca,
Gnatem korzennym nogi oplata.
Przecież jednako na nowe lata
Nasiona bólu łuskamy z siebie -
Na jutro... - ... po jakimś czasie zaproponować coraz kształtniejsze kielichy.
Nie wszystkie zakony jednako zalecały swoim mnichom umiarkowanie w piciu wina, toteż żartobliwy wierszyk...
- ... i noc, o czym mówiła otwarcie jak o sprawie, która jednako ich dwoje obchodzi.
- Zostaniesz u mnie - powiedział, patrząc jej w... - ... się tym, co się wyrabia na Wiejskiej. To wszystko prawda, jednako jestem od mediów uzależniony i potrafię zwieść moją żonę niczym...
- ... gadatliwej ciżby nie brakło szpiegów nasyłanych przez namiestnika
lub kapłanów, jednako radych wiedzieć, o czym rozmawia pospólstwo, na szerokiej
zaś ławie... - ... naprawdę
niezależnego przetestowania tych rekonstrukcji. Rzecz jasna, nie dla wszystkich jednako ważna jest wiedza o historii. Zapewne można próbować wyjaśnić podobieństwa... - ... jakie stany tej cechy charakteryzują poszczególne organizmy. Do obydwu metod jednako odnoszą się fundamentalne zastrzeżenia: fałszywe są założenia o obiektywności wydzielenia...
- ... po prawdzie wrzaski, ludzkie i nieludzkie, po polsku, niemiecku, i jednako wybrzmiewający z nich strach. Zbiegł na dół. Kątem oka zobaczył...
- ... zakwita,
Pod wieczór niczemu nie wierzy,
Czy wątpi, czy ufa - jednako -
Do ciebie, człowieku, należy.
Uczę się ciebie i uczę
I... - ... widział.
Dwa nakładające się na siebie obrazy. Oba równie wyraźne, jednako ważne, rozdzielone przestrzenią czasu, a jednak mieszające się ze sobą... - ... zimy.
Wpatrywali się z osobliwym przejęciem w zjawisko.
- Prószy ta jednako na wszystko: na złe i dobre! mruknął kowal.
- Ano, wiadomo... - ... starej ciszy. Żeby liście opadały swobodnie, jak im wiatr każe. Jednako, na inne liście, na ścieżki, trawniki i na jego grób...
- ... jak u Krasińskiego, pyszne, butne, nadęte; równie jednak przegniłe i jednako potępione. Jest też coś z Pankracego w Hufnaglu: zapiekły w...
- ... pamięci: szaman i Trupy, tanecznie przykucnięci, w zamkniętym kręgu tajemnicy, jednako obcy; i oto szaman rytualnym gestem unosi dłoń ku niebu...
- ... równocześnie w Kodniu i tutaj, i na całej ziemi,
wszędzie jednako współczująca. Nie związana ze swym wyobrażeniem, wypełniała
przestrzeń, wysiłki ludzkie... - ... wieści pobiegły
ni chimery litosne apele
ale nie jest to jednako tarcza
ani tarcza jakoby na odwrót
albo inne chronne przywdziewanie... - ... otchłań. W spoconej dłoni kilka suchych listków, bez koloru, wszystkie jednako ciemne i suche. Nic nie jest już szare, nie jest...
- ... jakaż różnica w reakcji opinii!
Bo choć obaj swych nieszczęć jednako niewinni,
Jan, że był spolegliwy, współczują mu szczerze,
Piotr, że...
