Parametry wyszukiwania

W kontekście wyrażenia
Długość cytatu
nabiec
Znaleziono 20 wyników.

Korpus Języka Polskiego PWN

Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
  • ... przeciw panu dzierżawcy osądził za niesłuszne i buntownicze!
    Twarz komisarza
    nabiegła łuną straszliwego gniewu.
    - Milczeć! - wrzasnął przeszywając śmiałka iskrzącymi źrenicami. - Milczeć...
  • ... się. Oczy zapłonęły mu dziko, twarz w miejscach niezasłoniętych brodą nabiegła krwią niczym indycze podgardle. Przez moment hradecki proboszcz wyglądał nie...
  • ... i przerażenie Kaliasa zdziwiło Marka. I zaraz przypomniał sobie. Twarz nabiegła mu krwią, chciał skoczyć ku chłopcu, ale zawahał się i...
  • ... kompletnie go zatkało,
    w krtani mu jeno gulgotało,
    twarz krwią
    nabiegła aż do włosów,
    lecz w końcu zdołał dobyć głosu:
    Ach...
  • ... poznała Szczęsnego, ale poznawszy przyjęła z wylewem, wysmarkała w fartuch nabiegłą rzewność do siostry-nieboszczki. Natomiast wujcio, pękaty woźny starostwa grodzkiego...
  • ... na przemian to twarz diabelską, to boską... spotniałą, czerwoną i nabiegłą krwią - obrosłą tłuszczem, tłuszczem nabrzmiewającym pod działaniem rozmaitych chemikaliów chroniących...
  • ... to w ogóle jest jeszcze możliwe. Twarz purpurowa, nabrzmiała, oczy nabiegłe krwią. Już ledwo mówi, prawie chrypi, chyba brak mu oddechu...
  • ... stary wyga bowiem, wytrawny pchlarz, otwierał do połowy mądre, krwią nabiegłe oko, a spenetrowawszy, że wędrowiec niewart jest większego zachodu, zasypiał...
  • ... usługi przy myciu samochodów. Wszędzie witały go wrogie twarze i nabiegłe krwią oczy szorujących karoserie wyrobników, oczy najeżone jak psy wietrzące...
  • ... koń rżał bez przerwy, ujrzeliśmy w przelocie jego przerażone, krwią nabiegłe oko, złapcie ją! trzymajcie!, krzyczał Smok, klacz wspięła się na...
  • ... zapomniał nawet o chmurze. Był cały skurczony od tej ciemności, nabiegłej krwią jego oczu, próżno wypatrujących wielkiego gwiaździstego nieba pustyni, której...
  • ... i migotało we wnętrzu kieliszków jak złoty liść na wietrze - nabiegło strugą w jej dłonie, a one rozświetloną, różową kopułą zamknęły...
  • ... pawie. Z przycupniętych jak indory fabryk, rudziejących pod wieczór, jakby nabiegły żywą krwią.
    Przeraża mnie Łódź. I tą dziwnością przyciąga tak...
  • ... sterowni, słońce właśnie zachodziło. Tak ciemny, że fioletową prawie purpurą nabiegły rąbek jego tarczy wycinał na horyzoncie z nadnaturalną wyrazistością zębaty...
  • ... imię?
    - Możeś zdrajca...
    Magwer poderwał się z ziemi, jego policzki
    nabiegły krwią, oczy zwęziły się.
    - Liściu - wysapał. - Ja nie...
    Doron patrzył...
  • ... może paru więcej stadionów.
    Z natężenia wzroku aż mu łzy
    nabiegły pod powieki, więc przymknął je na chwilę, osłaniając dłonią.
    Gdy...
  • ... niż jedną noc wytrwać w nienawiści!
    Zachłysnął się, oczy krwią
    nabiegły.
    - A czy wiesz może, kiedy ja to pojąłem? Dziś rano...
  • ... na której zboczu przylepiła się nasza kabinka. W drzewach, które nabiegły na nas z nieprzeniknionych obieży Ziemi Nietkniętej, poczyna się koncert...
  • ... pomocy nie sądzono wam opuścić tego padołu...
    Pijany rotmistrz z
    nabiegłymi krwią, mętnymi oczyma zaczął gramolić się na górę. Szło mu...
  • ... na elektronicznych symulatorach. Wróg - żywy człowiek, ze swym śmiertelnym przerażeniem, nabiegłymi krwią oczami, potem na czole - był niewidoczny. Oddzielała go nie...
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego