Parametry wyszukiwania

W kontekście wyrażenia
Długość cytatu
nie śmieć
Znaleziono 297 wyników.

Korpus Języka Polskiego PWN

Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
  • ... za 10 czy 15 lat będzie elementem wszystkich porozumień europejskich. Nie śmiałem już pytać, czy zdaniem Jawlińskiego Rosja za 15 lat przystąpi...
  • ... wskazanym krześle i nie wiedziałem, co dalej ze sobą robić, nie śmiałem dopytywać, co się stało; nie czułem się dostatecznie domownikiem po...
  • ... krótkim uczuciu zawodu doznaję jakby ulgi.
    Warszawo! O ciebie już
    nie śmiałem robić kontraktu z Matką Boską, ale przysięgam, że modliłbym się...
  • ... A jeśli był jednak ten d ół wydarzenia, o którym nie śmiałem pomyśleć? "Synu, dziś zacznie się, ale Opatrzność Boża..." Dotychczas wsłuchiwałem...
  • ... się stąd zabierał, bo zostaję przeniesiony gdzie indziej, jest ukaz.
    Nie śmiałem pytać - dokąd?, lecz chciałem zabrać ze sobą jedyną rzecz, jaka...
  • ... powtórzył to słowo, jakby chciał je ponownie na jaw
    wydobyć.
    Nie śmiałem pytać go o nic.
    Więc ze mną milczącym dreptał dalej...
  • ... potrafi przystosować. Proszę.
    Tylko ja myślałem, że... Może po imieniu.
    Nie śmiałem proponować. Bardzo proszę.
    Albert.
    Maksymilian.
    Dziękuję.

    To mecz ostatniej szansy...
  • ... Ale że i Wiktoryna da się unieść ciekawości, o tym nie śmiałem nawet marzyć! Ach, mamo, pozwól mi się pośmiać choć przez...
  • ... przy stole wzbudzały we mnie wewnętrzny protest jak dawniej, ale nie śmiałem się z nim spierać: życie było po jego stronie.
    Pewne...
  • ... też ogromnie suszyło po wódce i nie przespanej nocy, ale nie śmiałem zamówić piwa przy Renacie. Chciałbym się przejąć jej entuzjazmem, ale...
  • ... pan, o czym mówiliśmy? - Coś jakbym trochę słyszał, panie dyrektorze.
    Nie śmiałem, ale było słychać aż na Rynku.
    Pan dyrektor ma głos...
  • ... nauczył polski poeta.
    Lecz czując przy sobie wychudły grzbiet starca,
    nie śmiałem mu tego powtórzyć - nad tą ziemią, której oddał wszystko, co...
  • ... tych, którzy pierwsi odkryli piękno Tatr zimą, wdarli się w nie śmiało i jeździli tam, gdzie ich fantazja narciarska poniosła. Prowadził ich...
  • ... piasku. Głód wyzierał z ich smutnych, starczo pomarszczonych twarzyczek. Dzieci nie śmiały się i nie hałasowały; głębokie, czarne oczy patrzyły bez żywości...
  • ... wszystko aż się przewracało
    ze złości i upokorzenia.

    - Żebyście mi
    nie śmiały pchać się do
    tamtych bachorów! - zapowiadała im groźnie. - Bez
    łaski...
  • ... spowita rzadkim mrokiem. Rozchylone usta chciały o czymś mówić, lecz nie śmiały. W tym momencie nadleciał bezgłośny powiew, co zaszeleścił jej sukienką...
  • ... Obiad gotowy!
    Przerażone dzieci poznały głos Agaty, ale się odezwać
    nie śmiały.
    Bazyliszek odwrócił łeb grzebieniasty, jeszcze straszliwiej najeżył pióra i jaskrawymi...
  • ... wiedziały, że są poszkodowane o sześć groszy na kurczęciu, ale nie śmiały się upomnieć. Sekserki z Wolskiego są rozsądne. Może szef się...
  • ... się Wieśniewicz. Dowcipkował, a kiedy dowcip jego wywoływał protesty albo nie śmiano się, na poczekaniu występował z nowym. Najsłabiej reagowali na jego...
  • ... nędzny wśród
    wielkich rybaków i rzemieślników przewyższających go o głowę.
    Nie śmiano go
    zatrzymywać. Ręce tylko wysuwały się ku niemu i pełnym...
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego