niegłośno
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... z powrotem pod budą i ziewnął ze smakiem. Łańcuch brzęknął niegłośno o drut, przypominając kundlowi jego żałosną sytuację. Z kuchni, przez...
- ... przeciw samemu imperatorowi!
- Wymówił te słowa powoli a dobitnie, choć niegłośno; nie spuszczał przy tym bystrego wzroku z twarzy Kazimierza.
Ten... - ... studni do studni. Omawiano ten niespodziewany wypadek z przejęciem i niegłośno, z nieodzownym składaniem rąk i kiwaniem głów. Ludziska ciężko i...
- ... stanął, znowu
się roześmiał i odgarnąwszy niedbałym ruchem włosy powiedział niegłośno:
- Nikogo nie ma. Ja idę, a wy - jak sobie chcecie...
- ... na tym Kozłowie jak święty Wojciech wśród pogan.
Odchodząc powiedział niegłośno, nie patrząc na nich, niby do siebie:
- Błogosławieni cisi i... - ... nie pija, a gorzałki to już ani ani!
Zaśmiał się niegłośno a zjadliwie i wciąż patrzał na Żyda, z ukosa jakoś... - ... mężczyzna zatrzymał się raptownie.
- Wiem, że za mną chodzisz - powiedział niegłośno. Polek zapadł pomiędzy korzenie starego drzewa.
- Słyszysz? Polek milczał.
- Czego... - ... A ten chrząknął, spojrzał oczami śniętej ryby i odezwał się niegłośno, głuchawo:
- Dwudziestu potrzebuję. Do wyładunku. Sześć godzin na wagon, po... - ... gdzie zostawił Panfila. Było tu cicho i mokro, komary dzwoniły niegłośno.
- Panfil! Panfil! - zawołał Polek. Psa jednak nie było. Tylko woda... - ... schodach: "Po czemu litr?" Znajoma, bliska muzyka.
Mama śpiewa mi niegłośno ciepłym mezzosopranem, bo głos ma
szkolony. Zaczęło się od kołysanek...