niewymowne
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... gdzie po numerach terkotały prymusy i bieda skwierczała, że strach! Niewymowna, dobrze ułożona, o wysokich aspiracjach. Bieda emigrantów i akademików. Wspomnienia...
- ... małe flagi, jakby kwiat się kołysał, a pieszczota płatków była niewymowna. Ruszały się swobodnie, niezdecydowanymi, konwulsyjnymi ruchami, ale łagodnie, niczym jedwabne...
- ... chwili światła u dołu drzwi "lokatorów" i złapała go jakaś niewymowna słabość. Czuł, jak uginają się miękkie kolana, wiotczeją łydki. Jeszcze...
- ... nie ma!
- Dlaczego? - zdziwiłam się, bo w westchnieniu Alicji brzmiała niewymowna ulga. - Mogłyby spać nawet razem w tym jednym pokoju.
- Przeciwnie...
- ... że zwiewna sukienka już nie okrywa jędrnych pośladków, że ta niewymowna rzecz, którą ma między nogami, nagle staje dęba i wspina...
- ... gdzie mam się podziać.
- Mój mały!... - przerwał kobiecy głos z niewymowną i smętną pieszczotliwością.
- Tak, tak - ciągnął chirurg - bardzo mnie wymęczyłaś... - ... całej siły na prawo i lewo. Pacyfikacja żywiołów napełnia go niewymowną radością.
Wtem staje jak wryty: przed nim, o jakie trzy... - ... żeby ona kłamała!... Ona nie kłamie na pewno!" pomyślał z niewymowną radością Widmar i wreszcie uczuł całym swym jestestwem, że żona...
- ... się ono swoją własną parodią - pragnąc w gruncie rzeczy wysłowić niewymowną udatność tej świetnej imprezy życia, pełnej pikanterii, niespodzianych dreszczyków i...
- ... ukazywała wszystko w jakimś zupełnie innym świetle. Ogarnęło mnie nagle niewymowne zdumienie, graniczące z osłupieniem, kiedy uprzytomniłam sobie wydarzenia, które zaszły...
- ... zostawiał im, w ich mieszkaniu - wszystkie negatywne przeczucia, całe trwożnie-niewymowne zwątpienie... I ta druga para... Oni się tu zestarzeli, nabrali...
- ... Kredą koło zatoczę
Nieodzowne, warowne,
Niech będą oczy
Na zawsze niewymowne.
A po śniegu z rozbiegu
Do dziewczyny się wgarnę,
Do... - ... przez to bezkarnie?... Zabieram więc jak szpieg z tego kraju niewymowne, nieuchwytne tajemnice... Zabieram ten stary przepis na... na co... Ona...
- ... jak Bóg na niebie, to był on! Blondyn mojego życia!
Niewymowne wzruszenie ogarnęło mnie od stóp do głów. Gdybyż jeszcze miał... - ... Siwy zapowiadał się ten zmierzch, nieprzyjemny, ale nie pozbawiony jakiegoś niewymownego czaru i pokus. W kuchni poszarzało najmocniej. Gęsto od cieni...
- ... Padłam obok dobytku na suchy piaseczek i śmiertelnie zmęczona, pełna niewymownej ulgi, bezgranicznie szczęśliwa, zasnęłam kamiennym snem.
Obudził mnie warkot helikoptera... - ... to także znak wskazujący na wstydliwe początki polskiego kapitalizmu (dostarczanie niewymownej tandety rozochoconym Niemcom). Przypomnijmy: nad Odrą trzydziestolatkowie żegnają zimę i...
- ... próg oratorium. Klęknął, ukrywając twarz w dłoniach, i nagle, z niewymownym
wzruszeniem odczuł to samo, co niegdyś na tym miejscu: zapalenie...
