niewymownie
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... z godnością. I nagle oboje parsknęli śmiechem.
Jakże bardzo, jak niewymownie musieli się kochać!
A potem pani Romeyowa poszła napisać bilecik... - ... biedactwo marnieje. Brak jej spełnienia w uczuciu, za którym tęskni niewymownie. Gdy razem wykańczamy osobników męskiego rodzaju, czuję, że nienawidzi ich...
- ... przyznać muszę, zrobili na mnie jak najgorsze wrażenie.
- Jest mi niewymownie przykro.
- Kiedy opuścił pan ojczyznę?
- W 1957 roku.
- Ci, których... - ... młodszy i nieco niższy od szefa. Ten fizyczny stan rzeczy niewymownie zadowalał Zabielskiego, ale za to irytował Podgurkę, który zwykł zwierzać...
- ... że wynoszą one cztery tysiące dwieście złotych, co zdziwiło go niewymownie. W tych dwóch okropnych ostatnich gonitwach miał wrażenie, że przegrywa...
- ... Ottavio Panzini. Prosił, by się zań modliła, bo w czyśćcu niewymownie cierpi. Rano ujrzała odcisk dłoni na podkładce do haftowania. 5...
- ... od Anny Andriejewny Zarieckiej. Kazała panu powiedzieć, że jest jej niewymownie przykro, ale nie przypuszczała, że to pański synek... Prosi, żeby...
- ... Obecnie gdy chirurg przypominał sobie jej zwierzenia, zrobiło mu się niewymownie smutno.
- Dlaczego na mnie nie poczekałaś?... - zapytał miękko.
- Czyż mogłam... - ... cały w zimnej czerwieni tego ostatniego światła w tej chwili niewymownie ziemskiego. Tym bardziej niewiarygodne było widowisko dziejące się wewnątrz chmury...
- ... jeszcze kiedy polatasz na wolności. Pies leżał bez ruchu cierpiąc niewymownie, gdyż ośmielone muchy siadły mu na czarnym i wilgotnym nosie...
- ... na krześle. Nie mógł się na nic zdecydować.
- Jest mi niewymownie przykro, że jest tak nieobyty, popatrzcie jednak, twarz ma przecież... - ... rozumieją: rodzeństwo...
Oni skinęli poważnie głowami na znak, że ta niewymownie przykra strona życia nie jest im obca. Po czym przemawiając... - ... pana twarzy wesołe zdumienie, za które byłam i jestem panu niewymownie wdzięczna. Kiedy przeglądałam wszystkie szuflady i schowki, mógł pan myśleć...
- ... wolno.
Chirurg nawet się nie poruszył, chociaż zrobiło mu się niewymownie żal tej ukochanej, biednej kobiety, którą ktoś śmiał sponiewierać. Smutek... - ... spojrzał. "To - powiada - nie cieszy mnie wcale,
Teatry, owszem, lubię niewymownie,
Ale nam są potrzebne huty, elektrownie,
Ewentualnie
Fabryki i kopalnie... - ... osoby poszukiwały. Żadna nie znalaznęła. Dziś wyjawione, stoi otworem, tamże niewymownie pożyteczna dokumenta.
- Powinna była także zabić Stefana, chociażby przez zemstę... - ... co łączy mnie z Kołakowskim. Poczucie metafizyczne, że świat jest niewymownie dramatyczny - oto, co łączy mnie z Kołakowskim , jeśli przyjąć, że...
