niezgrabnie
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... się szlochem w ramionach starca, a ten próbuje ją uspokoić, niezgrabnie i machinalnie głaszcząc i poklepując dygoczące od spazmów ramiona.
Ale... - ... I przykucnięte nad stawu błękitem
Kaczki, co naszą zaoczywszy trzodę,
Niezgrabnie, piersią zsuwały się w wodę -
I tłumy wróbli, co z... - ... trwożliwym milczeniu.
Dopiero gdy zacząłem rozpalać się jeszcze bardziej i niezgrabnie usiłowałem rozsunąć jej uda, nagle jak gdyby oprzytomniała. Zerwała się... - ... jak puchnie - do rozmiarów chyba kalafiora - chlaśnięte rzemieniem ucho. Obok niezgrabnie gramolił się z ziemi Cahir, trzymając się za policzek. Na...
- ... Wąski, hop!
WĄSKI
Dlaczego tak?!
RYBA
Wskakuj!
Wąski ładuje się niezgrabnie do bagażnika. Ryba zamyka klapę. Wsiada do samochodu.
Scena 49... - ... zamroczyło, ale instynktownie próbowała się od razu podnieść. Robiła to niezgrabnie, więc nie zdążyła. Oprawca w rosnącej furii zaczął ją kopać...
- ... zrobić tego nie mogła.
Pochyliła głowę i ukrywając łzy wyszła, niezgrabnie lokując pod pachą paczkę z obrazami. Nie odprowadził jej.
Po... - ... korbę pokręca
I odjeżdża - odjeżdża - gdziekolwiek - pośpiesznie,
Turkocząc i furkocząc niezgrabnie i śmiesznie,
Odjeżdża, kalekując, w poszukiwań znoje,
W kraje przygód... - ... jak u wiewiórki. Czując, że mu gorąca fala zalewa policzki, niezgrabnie postawił szklankę na półce i nie widząc nic wycofał się...
- ... ojca.
Prawdziwego. Joachim Pażych się nazywa - zwrócił
się do opartego niezgrabnie o parapet mężczyzny. - Niech
pan uważa - rzucił ostro - firanka... Nigdy... - ... po ziemi, musisz brać do góry.
Widząc jednak, że Romek niezgrabnie zabiera się do beczki, wyrwał mu ją z rąk i... - ... powoli wzdłuż schodów, z głową na nieprzytulnej poduszce kamiennego stopnia, niezgrabnie okrywając skurczone ciało przewiewną frędzlą własnych dłoni .
Wkrótce całe schody... - ... Jung wyjął chustkę.
- Niech się pani wytrze.
Pijana posłusznie i niezgrabnie przetarła poplamioną sukienkę.
- Uważa, że jestem młodą siksą. Że się... - ... burknął Jassmont i skierował się w głąb mieszkania. Cofnął się niezgrabnie, Hrehor, niezapraszany, wszedł. Zobaczywszy Różę, która rozpoczęła układać pasjansa - wielkiego...
- ... tylko, że zgubiła ją miłość do gastronomii. Spoglądała na dłonie, niezgrabnie kładąc je na udach. Były zniszczone i pokryte ciemnymi plamami...
- ... szczęście. Proszę usiąść tam koło okna - pochylił się i nerwowo, niezgrabnie ucałował jej rękę. - No, to do widzenia... Przyjadę tam wnet...
- ... w ciotce" (F 10). Możliwe jednak także, że dojrzałych małpował niezgrabnie, nieumiejętnie, że nie umiał przechytrzyć ich wyniosłości i arogancji! Kto...
- ... podać panu misę i wodę do obmycia rąk. Zrobił to niezgrabnie, rozpryskując dookoła wodę.
Marek skinął na tricliniarchę, który zbliżył się... - ... trawie koło tarasu.
Któryś z gości roześmiał się głośno, gdy niezgrabnie gramoliłem się.
- Za pomocą chwytów dżudo nie wychodzi się za... - ... płachty .
Pod nieprzeniknioną siatką mgły ludzie jak schwytane motyle trzepotali niezgrabnie rozpostartymi skrzydłami gazet.
Za grubymi szybami kawiarni opaśli, zadomowieni bywalcy...
