niezgrabnie
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... podobne do kolorowych pióropuszów, do barbarzyńskich trofeów, trzepotały ciężko i niezgrabnie, ażeby utrzymać się na falach ciepłej aury; inne wreszcie, nieudolne...
- ... Nicolas, jak stary nazywał Derkacza. Brave Nicolas uśmiechał się wtedy niezgrabnie, poczciwie patrząc w brunatne oczy dziewczęcia - Nie upłynęło i trzy...
- ... piór i łopot skrzydeł. Obejrzał się i zobaczył wielkiego pomurnika, niezgrabnie siadającego na fryzie nad zamurowanym oknem. Upuścił precel, cofnął się...
- ... rosnąc w niebo kolumnami, które się rozpadały.
I wszystkie kołatały niezgrabnie kołkami drewnianych języków, mełły nieudolnie w drewnianych gębach bełkot klątw...
- ... Emu szybko opada z sił i w końcu biegnie ciężko, niezgrabnie,
niemal jak kaczka. Mimo to ucieka dopóty, dopóki nie padnie... - ... jeszcze, po czym Demobil wyjechał powoli na ubity śnieg, zaczął niezgrabnie skręcać, by niemal po przeciwnej stronie trasy osiągnąć w końcu...
- ... kociarnia. Wysiadać! - zawołał jeden z nich. Zaczęliśmy się wolno i niezgrabnie gramolić z ciężarówki.
- Wolniej się ruszają! Wolniej!- wołał wysoki chudy... - ... Biorę ją, usiłuję nalać do szklanki, jednakowoż czynię to tak niezgrabnie, że szklanka przewraca się, spada na ziemię i tłucze się...
- ... szybko jedynie na początku
pościgu.
- Tak, tak, a potem biegną niezgrabnie i ociężale jak kaczki.
Wystarczy bat i dobry koń - ironizował... - ... wysoko wyciągając dłoń z palcami skierowanymi w dół. Ujął ją niezgrabnie i zamarkował pocałunek. Essi, wciąż wytrzeszczając na niego swoje piękne...
- ... mebli, żeby ich tym nie urazić - ale ustawiono je wyjątkowo niezgrabnie, wciąż się o coś obijała. A wystarczyłoby po prostu przestawić...
- ... niej miejsce. Naprzeciw nich usiedli Franz i Irmgard. Gimnazjalista tkwił niezgrabnie u szczytu stołu. Rast ponaglony ruchem dłoni Franza wpadł do...
- ... się ku nim. Teraz się wyprostowała i spostrzegła przechodzącego Hansa.
Niezgrabnie, prawą ręką, uchylił kapelusza, tak że zasłonił sobie reakcję jej... - ... przypomnieć. Jak rybak pochylony nad sadzawką pamięci zarzucał w nią niezgrabnie wędkę i wspomnienie jak srebrnołuski kiełb trzepotało w przezroczystej wodzie...
- ... korbę pokręca
I odjeżdża - odjeżdża - gdziekolwiek - pośpiesznie,
Turkocząc i furkocząc niezgrabnie i śmiesznie,
Odjeżdża, kalekując, w poszukiwań znoje,
W kraje przygód... - ... mógł sobie przypomnieć, kto był wtedy w komorze startowej.
Wszedł niezgrabnie - przeszkadzał mu skafander - do wnętrza rakiety. Wcisnął się do wąskiego...
