obojętnie
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... jest, tańczyłem, ale prywatnie. Nawet mówili, że dobrze...
- Ale gdzie? - obojętnie zapytał właściciel restauracji. Kandydat na fcrdansera obrzucił smutnym wzrokiem pustą... - ... Dziadzia, a jednak jesteś fałszywy jak pies.
- Dlaczego? - zapytał Dziadzia obojętnie.
- Już ja wiem.
- Powiedz.
- No, no. Wiem i tyle.
- Nie... - ... w dyskotekach, w letnich ogródkach i barach, im piękniejsze dziewczyny obojętnie spoglądały z żaglówek płynących pod zwodzonym mostem na ulicy Moniuszki...
- ... robię zakupy metodą hurtową. Dziesięć par piętrowych sandałków geta. Rozmiar - obojętnie, i tak nikt nie będzie tego nosił. Kimono dla Krystyny...
- ... góralami i rzecz jasna własne sumienie - nie pozwala mi przejść obojętnie obok krzywdy, jaką władze miasta i Związek Podhalan wyrządzają właścicielom...
- ... pierwszych transportach wzruszał się i śpiewał razem z repatriantami, teraz obojętnie patrzył na przesuwające się słupki kilometrowe, myśląc o żonie, kartoflach...
- ... go bacznie, nie dojrzał ani cienia niepokoju.
- Mnie? - powiedział porucznik obojętnie. - Czego chcą, u diabła?
- Chcieliby wiedzieć, co się stało z... - ... zamrugał podejrzanie
lewym okiem. - Długo masz jeszcze tu sterczeć? - spytał
obojętnie. Wystarczy dobrego, niech się mały nie przyzwyczaja.
Hartuje. Potem jak... - ... zapoznania się z klasą? Nikt.
Wszyscy odnieśli się do niej obojętnie, nieżyczliwie, nikt jej nie wciągnął w krąg życia klasy, nikt... - ... maiły nauczyciela pedał
aa
nie jestem gejem, ale traktuję ich obojętnie każdy odpowiada za to co robi przed własnym sumieniem
no... - ... głosem, w którym brzmiał już ton
wyrzutu.
- Opuszczasz wyspę - powiedział obojętnie Awaru.
- Zgadłeś! - zaśmiał się Wanyangeri. - Zaraz
to uczynię, chyba nie... - ... którym nie ma już nic wspólnego, może na nie patrzeć obojętnie, już nie czuje jego ruchów, nic nie czuje, jak motyl...
- ... jęczała, wznosząc oczy do nieba. - Potworność!
Kasjerki patrzyły na nią obojętnie, lecz jej się wydawało, że dostrzega w ich oczach zrozumienie... - ... się do żeniaczki, a nawet chłopca ledwie opierzonego, który przeszedłby obojętnie obok wody rozlanej szeroko, obok rzeki pomykającej bystro po kamieniach...
- ... przedszkolaka. Ręka, kolego, idziemy opatrywać
rany. Nie będę się przyglądał obojętnie kulawemu
przyjacielowi. Pukniemy do tej twojej pani Alusi, niech działa... - ... a potem zatrzymała się w jakiejś bramie. Ludzie mijali ją obojętnie. Nikt na nią nie patrzył.
Nie mogła wiedzieć, że samochód... - ... dalej, jak to wszystko leczyć.
- No właśnie, jak leczyć? - zapytał obojętnie, skoro Tubiełło się tego dopominał.
- Dziwny z pana człowiek. Nic... - ... ziewnęła przeraźliwie w telefon.
- Co ty powiesz? - zdziwiła się dość obojętnie. - A jak wam wyszło?
- Dość skomplikowaną drogą. Nikt inny nie... - ... warunki. - Tu mamy wszystko - z dumą pokazuje na stojące komputery. - Obojętnie przyglądam się sprzętowi, kiedyś zrobiłoby to na mnie wrażenie, teraz...
- ... i zapaliłam papierosa. - Gliny mnie nie szukają?
- Szukają, oczywiście - odparł obojętnie. - Ale sama rozumiesz, ile myśmy mieli for. Są co najmniej...
