obłąkanie
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... teraz, kiedy wracam, ponawiam swoje pytanie: kto idzie w
stronę obłąkania - ja czy świat?
Otóż z całą pewnością nie ja!...
Więc... - ... drzwiach i gapi się łakomie na
cudze konwulsje.
Naznaczonemu stygmatem obłąkania wszystko wolno.
I cokolwiek uczyni, zasługuje na wyrozumiałość.
Może tak... - ... pożytek...
Dobrze, ale teraz, kiedy wracam, kto idzie w stronę obłąkania -
ja czy świat?
- Wystarczy. Masz rację, że trudno bez ciepłej... - ... nie w szaleństwo, jeśli
nauczysz się czerpać z doświadczenia, z obłąkania, któremu tak
wiernie i tak długo służyłeś.
Czyżby w tym...
- ... było w jego mocy, aby nie popaść w nędzę trwałego
obłąkania - o autorze Podróży Guliwera...
I nawet jemu to się nie... - ... sprzed tamtej wojny do skrzynki wrzucać!?
Absurd starokawalerski! Filatelistyczno-erotyczne
obłąkanie!
W.1 kawę na ławę Panno Stasiu, stare listy... bo... - ... mój czas...
...
Śpijcie anioły. Już nie chcę czuć waszych łez...
Obłąkanie...
Nie ma nas...
...
Przeszłość w swej całej niesamowitości wraca do... - ... w lustrze na swoją twarz. Sprawdzam. Czy tak się zaczyna obłąkanie?
Nie być trupem. Zginąć w katastrofie. Tak, żeby wiatr rozniósł... - ... być! Co powiesz na to, że istnieją metody, by twoje obłąkanie na punkcie tej drugiej osoby nigdy nie wygasło? Niezależnie od...
- ... harmonii...
Myśl o zbrodniarce ziemi, pośród słońc i planet
Biegnącej obłąkanie w wieńcu swym cierniowym,
Wieńcu z drutów kolczastych, a więc... - ... było właśnie to, gdy uświadomiłem
sobie, że napiętnowałem ją swoim obłąkaniem...
Mam przed sobą żywe tego świadectwo.
Ona się wkrótce spali... - ... długim
czerwonym nosem.
Widać bardzo go frapowało obmywanie rąk.
W obłąkaniu człowiek łatwo się dopatruje we wszystkim czegoś
znaczącego, symbolicznego, sakralnego... - ... zerwać z siebie ubranie i pogrążyć się w ucieczce, w obłąkaniu, na zawsze.
I wtedy zobaczyłam staruszkę stojącą naprzeciwko, dosłownie kilka...
