odrzec
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... ryknęli na to gromkim śmiechem,
a Szmaciak: Czego się śmiejecie?
Odrzekli mu wesołym chórem:
Przestań te brednie pleść ponure!
Z nas... - ... Staszek.
- Stamtąd ciągnie za mną pościg.
- Niestety, za nami też - odrzekli.
Rozstali się w przeświadczeniu, że pchają się wilkowi
w paszczę... - ... się Czerwiaczek do uczniów -. !
wam chyba nie? Nie głodniście?
- Nie - odrzekli łykając ślinkę - dziękujemy, myśmy się najedli.
Szczęsny spojrzał tylko na... - ... do was pan mój, Ab-Raham.
- Mów, posłuchamy cię pilnie - odrzekli.
- Będę mówił zatem, synowie Nachora! Panu mojemu, Ab-Rahamowi, minęło...
- ... co nowego z odkurzaczem (zawsze ubarwialiśmy jego imprezy tą opowieścią), odrzekliśmy prawdomównie:
- Mamy nowy. Natomiast nasze koty...
Nim skończyliśmy, Roszko ziewał... - ... przeciw temu, żeby mnie Chwostek zatrudnił?
- Muszę się ojca spytać - odrzekł Aron przebierając w długiej, przysiwionej brodzie - przyjdź pan jutro. Szczęsny... - ... Przecież tu pana doktora nie będzie można aresztować!" - dr Ćwierciakiewicz odrzekł szeptem równie cichym:
- Głupiec!
Drugi Asystent prof. Ducha zanotował to... - ... Peterek gładząc fawaryty.
- To chyba i Groman pójdzie z nami - odrzekł zapytany. - Bo ci obaj - dodał wskazując Hulewicza i Lasotę - to... - ... Wo? - zapytałem
zdziwiony.
- Bajka zawsze jest tylko bajką, mój chłopcze - odrzekł
z uśmiechem.
- Kim więc jesteś, Mateuszu? Co to wszystko ma... - ... w tym sensie, jaki my nadajemy temu słowu.
Niebylejaki nie odrzekł nic, ale bezzwłocznie i ostentacyjnie zanotował w karnecie, który zawsze... - ... sukiennym opięty.
- Juści... do Warszawy, do miasta, proszę łaski dobrodzieja - odrzekł skwapliwie chłop.
- Lecz coś ci, widzę, iść niesporo?...
- Jak ta... - ... po podpisaniu umowy przez Tadeusza.
- I tak pójdziemy z torbami - odrzekł ze śmiechem - więc się nie przejmuj.
Bardzo się przejmowała, miała... - ... się tu podoba? Co o tym myślisz?
- Nic nie myślę - odrzekł. Rzadko zdarzało się, żeby on co myślał.
Po robocie zacząłem... - ... Roześmiałem się, że przecież nie znam restauracji rzymskich. Na to odrzekł, że mój ojciec znał je wszystkie, te najlepsze, i na...
- ... on, jak wszyscy wiemy, z homo-głowy, przypuszczam.
- Być może - odrzekł inżynier - znaleźliśmy go jednak nie wewnątrz homo-ciała, a na... - ... takiego Francuza, to go przynieś do mnie.
- Będę się starał! - odrzekł Adaś z wielką powagą. Nie ukrywał radości.
- Złych ludzi wzięto... - ... kilkutysięcznego korpusu.
- A trzeci powód? Mówiłeś o trzech.
- Po trzecie - odrzekł zmęczonym głosem - limit cudów na ten miesiąc wyczerpało spotkanie baby... - ... jedno, nie wolno paktować z wrogiem. To poniżające.
- Mylisz się - odrzekł Tadeusz, gwałtownie siadając na łóżku. - Nikt mi nic nie jest... - ... w Toussaint, nie wiesz przypadkiem?
- Nie wiem, ale się domyślam - odrzekł kwaśno Geralt. - Bo to nie byłoby pierwsze miejsce, gdzie nasz... - ... nadchodził wolno zasapany, ociężały pociąg towarowy.
- Słyszysz, Polek?
- No, słyszę - odrzekł po chwili. Było już ciemno. Cichy zmrok dodawał odwagi, skrywał...