odrętwienie
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... się skulił jak młody psiak i trwał w bezmyślnej nieruchomości. Odrętwiał na młodym ciele i na młodej duszy. Miał wrażenie, że...
- ... Właśnie dlatego go zabili.
Pozbawiona dowództwa partyzancka armia Massuda jak odrętwiała długie tygodnie tkwiła w okopach, czekając na rozkazy. W końcu... - ... duszy (siedem szat duszy) i przez to jest jak gdyby
odrętwiała, nieświadoma swojej prawdziwej natury, uśpiona i odurzona
trucizną świata. Jaźń... - ... jak spędzili dzień. Joanna słyszy to jak przez mgłę, jest odrętwiała, nieobecna, ledwie czuje, że znowu w nią wchodzi, to już...
- ... momencie zamarła. Był pusty.
Przez parę sekund stała bez ruchu, odrętwiała. Czuła tylko, jak zimne krople potu występują jej na skroniach... - ... upodlona w nędzy i niewoli odwiecznej masa chłopska - bezwładna i odrętwiała na ogromnych obszarach tego kraju!
- Ludwiku! Polska umierała na rękach... - ... jego bladą, naznaczoną cierpieniem twarz. Rano budziłam się słaba i odrętwiała, nie mogłam chodzić i z konieczności spędzałam dnie w łóżku...
- ... centymetrze, zaczął zmieniać ułożenie ciała. Przesuwał punkty ciężkości nogi, układał odrętwiałe po nocy ramiona tak, żeby choć przez parę sekund mogły...
- ... obnażonych drzew... padało białością na skulone w ciemności, rozsiadłe dookolnie odrętwiałe chałupy i zagrody. W tę pobielałą ciemność ruszył Kazimierz chwiejnym...
- ... nawet, że odzyskuje czucie w rękach i nogach. Mrowienie przebiegło odrętwiałe palce, ból jakby zelżał. Nagle zniknęło otępienie i ospałość. Umysł...
- ... się na dylach na wpół zgniłej podłogi, oparte na tobołkach, odrętwiałe i nieruchome. Kupili się ku sobie ramionami w gromadki gwarzące...
- ... równiny pól, jak okiem objąć przywalone śniegiem - płaskie obszary mazowieckie, odrętwiałe w głuszy zimowej.
Znowu dłużyzna jednostajna cierpliwie odwalanych wiorst stępiała... - ... łapczywie, nie zaspokajając tym bynajmniej głodu, raczej roztarmosiwszy go z odrętwiałego snu.
Wyczerpany, rezygnując z dalszych poszukiwań, powlókł się na bulwar... - ... pod drzewem. Następnie wstał i chwiejnym krokiem zbliżył się do odrętwiałego chłopca. Zacisnąwszy zęby, kopnął go nagle w głowę. Polek leniwym...
- ... do domu.
Powlókł się drogą suchą, dobrze zamarzniętą, między chałupami odrętwiałej wsi. Z rzadka dochodziły od zagród jakieś głosy, jakieś stukania... - ... żaden pomysł nie przychodzi do głowy. Mój umysł jest zupełnie odrętwiały. Ale to przejdzie, miewałem już w życiu okresy podobnej abnegacji...
- ... Od tragedii w Balbinowie Reynevan wciaż był jak we śnie. Odrętwiały, rozkojarzony i półprzytomny.
- Czekałeś - stwierdził fakt przeor - by oddać list... - ... podstawowych wygód, ani ich chłopskie rozmowy. Byłem ciągle jak gdyby odrętwiały, znajdowałem przyjemność w fizycznym zmęczeniu i po pracy rzucałem się...
- ... nie mógł ruszyć się z miejsca opodal drzwi. Był tak odrętwiały, że dzwonek szarpnął nim, jakby przewód elektryczny miał w dłoniach...
- ... myślała dotychczas. Wiadomość o samobójstwie Jasia niemal ją poraziła, miała odrętwiały mózg, nic do niego nie docierało. Uczucia kłębiły się gdzieś...
