onieśmielony
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... ma znaczenia, co minęło.
Ktoś rozpalił ogień na drugim brzegu. Onieśmieleni, długo bez słowa patrzyli, jak daleki, czerwony ząbek odbija się... - ... coraz częściej i na dłużej. Na początku czuli się sobą onieśmieleni. Wspólnemu głośnemu czytaniu, spacerom po parkowych alejkach towarzyszyły przelotne uściski...
- ... teraz, bo jak wygram 100 tysięcy bagsów, możecie być zbyt onieśmieleni - Piotrek w samolocie do Las Vegas.
Krzysztof: - To ty z... - ... pozapraszali do siebie Słowaków na gościnę. Słowacy byli zaskoczeni i onieśmieleni naszą gościnnością.
Ślizgawka na granicy
69-letni Marian Grywalski pamięta...
- ... powiewem powietrza przesączali się pojedynczo na salę mężczyźni, niezgrabni i onieśmieleni, szukający długo i niezaradnie miejsca za oczekującym ich gościnnie wolnym...
- ... światła płynie z lampy osłoniętej seledynem klosza.
Wszyscy jakby trochę onieśmieleni. Zdawkowe, jakby z przymusu pytania ojca: - Co u ciebie słychać... - ... i szopa konopianych włosów. Twarz jego była czerwona od emocji, onieśmielenia, i po kilku słowach było jasne, że nie może się...
- ... Kawrygina. Na myśl tę zmieszałem się nieco, ale nie poczułem onieśmielenia, przeciwnie, dałem się ponieść nie znanemu dotąd zuchwalstwu. Na wpół...
- ... magiczne szybki, a Antonina poprawiała fałdy chustki przy policzku ruchem onieśmielenia. Proboszcz, pomięty i zgarbiony, był nazywany "Teigi - Teigi" od słów...
- ... nie dostał listu - pospieszyła Aurelia, która wciąż nie mogła przełamać onieśmielenia i rezerwy. - Może listonosz zostawił list u sąsiadów albo wrzucił...
- ... nie wyglądało zbyt agresywnie, żeby zbyt zarysowany muskuł nie powodował onieśmielenia u facetów-marzycieli.
Dziewczyny mają już numerki przyczepione do przegubów... - ... wręcz żenującej, ciekawości prywatnego życia "ważnych", połączenia zawiści i nieodpartego onieśmielenia wobec tych, którym los zesłał splendory. Widać wręcz specyficzną rezygnację...
- ... Ale nie wiedziałam przecież, jak to zrobić.
A zresztą dziwne onieśmielenie ściskało mi gardło
i nie pozwalało wykrztusić ani słowa. I... - ... się pełniejsze i twarz straciła swój ostry zarys. Minęło chwilowe onieśmielenie i panna Kazimiera rozmawiała z matką swobodnie, jak wtedy w...
- ... że przyjechałeś do tej zasranej Warszawy...
Jezu, jaka trema i onieśmielenie w tych pierwszych rozmowach... Czy już wtedy przyszło mi do... - ... lśniącym zadem kołyszącym mu się przed oczyma.
Nie wiedziałem, czy onieśmielenie tak ojca zwarzyło, czy też z
własnej woli przystał na... - ... z wielkiego świata i że zaprawiał ją gniew na własne onieśmielenie, prostaka wobec cywilizacji wyrafinowanej. Zamknięta w kokonie swojej francuskości, ani...
- ... ręce, podnosiła je do nieba, aż wreszcie przemagając wstyd i onieśmielenie rzekła piskliwie: - Adyć ludziska, może to nie ten baran?
- Ten... - ... Przez grubą tkaninę czułem pod palcami kształt jej nagości. Przełamywałem onieśmielenie, byłem coraz pewniejszy siebie, coraz zuchwalszy. Aż nagle porwałem ją...
- ... gesty, te prawie pieszczoty starych, zmęczonych reumatyzmem dłoni, wyrażają wszystko: onieśmielenie barierą, jaka nagle między nimi wyrosła, świadomość - niczym u narzeczonych...
