osowieć
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... bijącego z maszyn chłodzących, prawie nie słychać było gwaru rozmów, osowiali Hindusi siedzieli przy stolikach z głowami wspartymi na rękach, pięknookie...
- ... papiernię.
Na ławce przed wymarłą fabryką siedzieli na pryzmach kamieni osowiali Doliniarze. Zdenerwowany Łapa chrząkał nieustannie i spluwał na wszystkie strony... - ... francuskiego do francuskiego, jakby w stanie hipnozy. Chłopcy zmarkotnieli, chodzili osowiali, z niedobrymi wypiekami na twarzy lub mocno podkrążonymi oczami, co...
- ... ty ze swoim pikierem - warknął starszy Korsak. Zaczęli się rozchodzić, osowiali i jakoś niezadowoleni. Kajaki szepnął do Polka:
- Ty, zaczekaj, coś...
- ... ciemny pokój przemeblowali sobie, by syna
odłączyć od babci. Babcia osowiała i blada starczą, niepokojącą, przezroczystą, pergaminową bladością... Próbuje komentować olimpiadę... - ... pochyloną głową, gołą, czy mróz nic dla niej nie znaczył? Osowiała i bezbronna, jak pisklę wyrzucone z gniazda. Obok niej na...
- ... się iść dalej. Przed obszerną, zbitą z desek szopą stała osowiała krowa i pochrząkujące świnie z żelaznymi kółkami w nozdrzach. Z...
- ... Zeszła do strumienia, aby się napić wody, zaraziła się, jest osowiała, pęcznieje jej brzuch, a pewnego dnia spada z drzewa i...
- ... Zamkową. Zamku ni widu, ni słychu, ale w rynku stała osowiała fontanna i bardzo odnowiony neorenesansowy ratusz. Tuż pod Zamkową plotkowały...
- ... o każdego feniga. Dziś kelner poznał jego żonę, Irmgard Mock, osowiałą kobietę o łagodnych oczach, która odebrała od niego wielkie termosy...
- ... 370
I w oknach pożar jest źrenicą,
Nad litrem z osowiałą twarzą
Zasiedli bracia Karamazow.
Jak nad mrowiskiem w letnim cieple... - ... szybko ruszył do hotelu. W restauracji zobaczył Molendę, siedzącego z osowiałą miną w towarzystwie tej samej dziewczyny, z którą widział go...
- ... je oglądać, każdy chłopiec. Na sianie, z powiązanymi nogami, leżały osowiałe kury, wyciągały szyje gęsi, a nawet, jeśli się dobrze wsłuchać...
- ... oraz wypuszczała na spacery, stawały się coraz bardziej smutne i osowiałe, jakby nie był to początek lata, tylko środek zimy, gdy...
- ... Dym biały wyrywał się z gorących jęzorów ogniska, krowy stały osowiałe pod olszynami, szarzało powoli.
- A chciałabyś nagle wielkiego losu?
- Już... - ... poczerniały i zwiędły jak stare osty i bodiaki. Wisiały teraz osowiałe i zgryźliwe; dzwoniąc cicho kryształkami szkiełek, gdy ktoś przeprawiał się...
- ... wewnętrznym korytarzu. Już w zimie snuły się tam wyblakłe i osowiałe, a teraz stały się zupełnie przezroczyste. Joanna wytężała wzrok, kucała...
- ... kuchni i weszła do jadalni. Wszystko stało na swoim miejscu. Osowiałe muchy bzyczały i tłukły się o szybę.
Odgarnęła dłonią włosy... - ... to pani? - odburknął.
Polscy sprzedawcy, zamiast zachęcać klientów, stawiają na osowiałe patrzenie w dal lub picie piwa. Niemcy zaganiają kupujących, głośno... - ... też przypadku nie wolno dopuścić do tego, aby stały się osowiałe i aby nie w głowie im były wiadome uciechy.
Naświetlanie...
