otępienie
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... Wyplatali kosze, szyli worki, a poza tym pili i próżnowali. Otępiali od alkoholu mężczyźni, kobiety gotowe na wszystko za garstkę żywności...
- ... zjeść, zaraz wracają. Większość pokasłuje, charczy i rzęzi. Są jacyś otępiali i przybici, nawet marihuana im nie pomaga. Może rzeczywistość atakuje...
- ... tu znalazłem, żaden nie odezwał się ani słowem. Nafaszerowani lekami, otępiali, autystyczni, a jednocześnie gdzieś w głębi bardzo agresywni, czuję to...
- ... lekarstwa spoza listy (teoretycznie bezpieczne), a czujemy się po nich otępiali i senni lub przeciwnie - popadamy w stan euforii, także nie...
- ... wtedy zaistnieć. Zaczyna mi się wykluwać taki malutki, złośliwy pomysł. Otępiała z bólu, zdeprymowana skądinąd, sfrustrowana dostatecznie jak przed każdą wizytą...
- ... w rozjazdach... - zawieszam głos, bo widzę, że Aneta siedzi jakaś otępiała, jakby wpadła w stupor. Wykonuję szeroki, zachęcający gest ręką i...
- ... rzeczywistego kochanka i oboje zakłuć zatrutym szyteletem. Choćby była niewinna, otępiała narkotykami jak Sophie. Jak Sophie..."
- Nie chce pan radca wiedzieć... - ... tragizmu. Żadnych sprzeczności, powikłań i zasadzek.
Przyznaję, że owa prymitywna, otępiała wielkość obu tych stanów - rzekomego tragizmu i rzekomego szczęścia - wyzbytych... - ... całkowitego zdebilenia publiczności i w konsekwencji do przejęcia rządów nad otępiałą tłuszczą. FBI, czując pismo nosem, przenosi z taśmy jego odwiecznych...
- ... boli!
Twarz jego znów zagorzała rumieńcem, który znika powoli, a otępiałe z bólu oczy odzyskują roztropne wejrzenie.
Wówczas pytam z należnym... - ... to były żałosne figury, snujące się gdzieś w tle, ślepe, otępiałe, warte jedynie upchnięcia w zagraconym magazynie czasu przeszłego. Ale lata...
- ... nią potrafili zdobyć, odnaleźć najbardziej upragnione wartości etyczne, zagubione przez otępiałe społeczeństwo.
Bunt - jak słusznie zauważa Camus - zawsze rodzi solidarność. Więcej... - ... niskiego stanu, gdzie duszna czczość i przyziemność, gdzie ciemnota, gdzie otępiałe i czerstwe umysły, gdzie niedostatek czuć szlachetnych, gdzie brak dobrego...
- ... prawda. A jej główny element to wykonujące te utwory chłopstwo. Otępiałe, lekko skute wódą, nieszczęśliwe. Jak jednak przenieść ich prawdę na...
- ... rękę na pożegnanie.
W jego oczach widzę drobne odbicie swej otępiałej twarzy.
- Czuję się w obowiązku wyjaśnić - mówi - że postąpiłe m... - ... się na czoło awangardy dziejów" (F 133).
I tak - w otępiałej wyobraźni Józia - nowoczesna została matką: "ťCóż, dziecko jest dzieckiemŤ - myślałem... - ... i nimi
wielkie i białe na rozpalonym niebie, rozleniwiało i otępiało
przyjemnie; nie ruszą się stąd do obiadu, doskonale,
o to... - ... i meble, o
których istnieniu zapomniał. Zapalił światło. Jakub, całkiem otępiały, kiwał
się nad klawiaturą. Tomasz wrócił, włączył komputer i sprawdził... - ... cały Zygmunt.
- Wody! Daj wody! - charczy coraz ciszej, zdezorientowany i otępiały.
Jednak kobieta nie zwraca uwagi na jego prośbę. Zmrużywszy oczy...
