porcięta
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... Mariuszek zaśmiewa się ze mnie tak, że posikał się w porcięta. No, i popatrzcie, taka stara baba, zostawiliście mnie z dobytkiem...
- ... lekkim rozkroku i recytował dzwoniące patosem strofy, podciągając kraciaste przykrótkie porcięta moskiewskiego stilagi. Zapamiętałem poemko o nocnych zjawach. Poeta śpi, śnią...
- ... boska broni, dyndał i wił się na płocie uczepiony za porcięta.
- Czewo? - spytał oficer.
- Dajtie, pożałujsta, pokurit'.
- Wot pacan! - uśmiechnął się... - ... jednak. "Małe biedne góralczyki, z których opadają nieszczęsne, chociaż cyfrowane porcięta, mają łzy w oczach, widząc jak inne dzieci jeżdżą. A...
- ... pomnikowymi jeszcze nie były, i to nieraz w bardzo kusych porciętach, albo w ogóle bez. No i jeszcze do tego panie...
- ... pomiętą koszulą na spieczonej na raka chudej piersi
i opadającymi porciętami. Przydeptany pantofel leżał
w trawie, zagubiony i zapomniany. Niepotrzebny.
- Podsłuchiwałeś... - ... mógł brykać po polskich drogach, migać białą brodą i czerwonymi porciętami, przeżywać niesłychanych przygód, rozmawiać z kaczką po francusku, z cesarzem...