Parametry wyszukiwania

W kontekście wyrażenia
Długość cytatu
poufały
Znaleziono 19 wyników.

Korpus Języka Polskiego PWN

Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
  • ... przypadku recydywy), pijaństwo i nieobyczajne zachowanie, jak na przykład nazbyt poufała znajomość kobiety z obcym mężczyzną - chłostą, cudzołóstwo, pederastię czy sodomię...
  • ... stawał się wtedy wymowny i wciągał łatwo w dyskusję, nawet poufałą, co było zawsze trochę niebezpieczne, bo w każdej chwili mógł...
  • ... ku Szczuce.
    - Obawiam się, że czeka nas przemówienie - szepnął z
    poufałą ironią.
    Rzeczywiście Święcki uznał, że nadszedł właściwy dla wzniesienia toastu...
  • ... po ciężkich przejściach dnia dzisiejszego.
    - To na asana bieda! - nawiązał
    poufałą rozmowę pan Miranowski ocierając strzępiaste wąsiska. - Anibym pomyślał, że cię...
  • ... się, zwrócenia uwagi, gdzie indziej może być rozumiany jako serdeczne, poufałe powitanie (Amerykanie), oznakę głodu (plemiona Bantu w Afryce), prestiżu społecznego...
  • ... chciała błahymi zwierzeniami przysłonić wędrówkę szczupłej dłoni po jego karku, poufałe pogłaskanie skroni... Słuchał brzmienia powolnie wypowiadanych słów, a chłonął te...
  • ... czekałem na awangardę... no! No!... nie obłaskawione! To były kształty poufałe. Poufałość to jest to słowo! Gdzie jestem w tej chwili...
  • ... słowa, obejmującym każdy stan duszy, każdy nastrój, od obojętności czy poufałego żartu aż po najbardziej gwałtowną wściekłość i rozpacz", toteż w...
  • ... miasta papierosów, płacąc oczywiście za fatygę, pozostajemy z dziewczętami w poufałej komitywie.
    Z naturalnym wyrozumieniem raczą mnie od razu podwójną porcję...
  • ... Na razie nie potrafią mnie nakryć kocem tej ich własnej poufałej rozmowy, a widać nie chcą produkować czegoś ekstra dla mnie...
  • ... proszę mi szczerze powiedzieć, jak mężczyzna mężczyźnie...
    Urwał i gestem
    poufałej przyjaźni pochyliwszy się ku Szretterowi położył mu dłoń na kolanie...
  • ... co koła zatacza po
    bożym bezkresie... te planety...
    renety... (tonem
    poufałej wzmianki) Blake te rzeczy nieźle
    oddał... (patrzy po ROZWÓDKACH zarozumiale...
  • ... na mnie demoralizująco - powiedział do matki - robię się rozpuszczony i poufały.
    Gabi nie bardzo się to podobało, wolała mieć towarzysza i...
  • ... Tu niedaleko, przy rogatce...
    Kazimierza nieco zdziwił tan jego głosu
    poufały, prawie koleżeński; pierwszy to raz spotykał się z taką łaskawością...
  • ... płoty opierał i gawędził... Taki już był, gąb ludzkich łakomy, poufały, z każdym i zawsze coś mający na końcu języka.
    - Więc...
  • ... czekał, czy nie odezwie
    się jeszcze stary sprzęt, wierny i
    poufały fetysz .
    2
    Profesor Rojek, zobaczywszy o kilka kroków przed sobą...
  • ... Krzycki poczynał sobie tu raczej obyczajem waganckiej poezji, tak pełnej poufałych trawestacji religijnych. Autor śmiałych i frywolnych erotyków pisał wiersze wielkanocne...
  • ... wam, ale mnie się wiele rzeczy z dupą kojarzy - rzekł poufałym tonem. - Na każdym kroku!
    - To wszystko z braku seksu - objaśnił...
  • ... wesołość w posiedzeniu z przyjaciółmi, łagodność z niższymi, szczerość z poufałymi, uleganie wyższym, oto rzadki oręż, którym sobie serca wszystkich, nawet...
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego