puchnąć
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... kapustę. Mężczyźni znosili kobietom do jaskiń te swoje króliki i puchli z dumy. I widziały kobiety, że królik był dobry. "Dobry...
- ... zniknięcie Róży, poczuł, jak na piersi wyrasta wielki ciężar. Jakby puchł kamień i mnożył się wraz z jego lękiem. Chcąc odegnać...
- ... z szaloną szybkością, wprost w oczach. Jeden Widmar rósł i puchł do potwornych rozmiarów, miał oczy nalane krwią, na wargach piana...
- ... z Dalekiej, Zimnej Północy. Rudzielec uśmiechnął się niewyraźnie (warga mu puchła i wciąż jeszcze trochę krwawiła), a potem ułożył palce w...
- ... ze mną językiem przedziwnym, w którym składnia była łamana, gramatyka puchła lub chudła gwałtownie, aż wreszcie gramatyka i składnia zniknęły, pojawił...
- ... Cegielnia była od początku do końca jej dziełem i Ewelina puchła z dumy, oprowadzając gości po jej terenie. Z nowych maszyn...
- ... gdzie jest, dokąd trafiła, dokąd zaniosło ją zaklęcie. Twarz jej puchła, dodatkowo utrudniając obserwację. Jedynym dostarczającym informacji zmysłem stał się węch...
- ... opinii.
Augustyn Greiner, Niemcy
Od kilku lat po półgodzinnym chodzeniu puchła mi noga wokół kostki. Ponieważ pełnię ważną funkcję n lotnisku... - ... zmaterializowała się nagle, oblepiona grubą warstwą mrowiącej się czerni; to puchła niby olbrzymi bąbel lawy, to kurczyła się, i ta osobliwa...
- ... krawędzi nocy, chwytając piersiami powietrze, a pościel rosła dokoła niego, puchła i nakisała - i zarastała go znowu zwałem ciężkiego, białawego ciasta...
- ... wzbudzić obrzydzenie do samego siebie - jedynie duszącą woń kurzu.
Muzyka puchła i potworniała, stawała się już nie do wytrzymania.
Wiedział, że... - ... się zaczęło goić, ten jad, bo inaczej, inaczej mi to puchło. Dopytywały się...
Tak?
o, o te, o dalie, o dalie... - ... włoskami, anielską twarzyczką albo cudną, nową sukienką. A w niej puchło poczucie wyjątkowości. To, co brzydszym koleżankom ślicznotki przychodziło z trudem...
- ... swoich nogach. W uszach dzwoniło, lewe ramię dokuczało, jak gdyby puchło, w piersiach - ciężary i niesmaki. Jednocześnie męczyła świadomość, że coś...
- ... grzebały pod sobą kłótliwe to plemię bękarcie. A żarłoczne spódnice puchły i rozpychały się, piętrzyły się jedne na drugich, rozpierały i...
- ... posiedzieć do ogrodowej. Ogrodowy-stolarz nazywał się Nebelski, żonie jego puchły nogi tak, że niewiele mogła chodzić i nawet latem całe...
- ... zastąpił "towarzysz", każdy mógł wstąpić do PZPR, od równościowej propagandy puchły uszy, choć też urealniała się ona w pewnym stopniu w...
- ... Wiedziałem, kurwa, wiedziałem, że tak będzie - myśli z upału jakby puchły w jego głowie - przysiada się, jakbyśmy się znali od lat...
- ... jakoś nam nie szło... coś zawsze zostawało a i uszy puchły od hałasu...
5 października
Kierownik nas dziś opierdzielił, jak mu... - ... się tęczówki i źrenice, białko zmętniało, a gałki oczne wciąż puchły, wypełzając z czaszki niczym żywe stworzenia. W końcu obwisły pod...
