Parametry wyszukiwania

W kontekście wyrażenia
Długość cytatu
skubany
Znaleziono 88 wyników.

Korpus Języka Polskiego PWN

Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
  • ... mówię wam, świeżutką wiosenną trawkę!...
    I mruczę sobie pobożnie: - Skubże,
    skub, Piotrusiu, bo wieczór przyjdą cię podoić!... Proszę, i cóż wy...
  • ... mary,
    Oto trup - oto trup...
    Weź, jak z ptaszka piórka
    skub.
    Gdy już z duszy nie ma nic,
    Z wielkiej duszy...
  • ... się użyj mocy
    dlaczego kofany?
    to nie czytaj tylko pisz
    skub się
    iga...I Ty się dziwisz, że on się skupić...
  • ... r.
    Panie! Turystę, choćby był z Warszawy, też trzeba umieć
    skubać.
    Nieco wzburzony zamówiłem duszoną cielęcinę w sosie z grzybami, z...
  • ... tobą stoi. Ewa Kos

    Potrafi przygotować niezłe chilli con carne,
    skubać delikatnie twoje udo i masować stopę (wszystko jednocześnie). Nie wstydzisz...
  • ... czym przywiązali je na noc do drzewka, wokół
    którego mogły
    skubać trawę.
    Rankiem następnego dnia, zaledwie siedli na konie, bosman Nowicki...
  • ... Wdzięk i ergonomia. Wszystko tak przyjazne, że chciałoby się dotykać, skubać i podszczypywać. A przecież to tylko samochód. Ochrzczone StreetKa autko...
  • ... Zupełnie zapomniałam.
    - O ludziach z Młynów. Wisia pochyliła się, jęła
    skubać więdnący bławatek. Powolutku, z namysłem darła niebieskie płatki na drobne...
  • ... A w pociągu, pamiętacie, jeszcze nie ruszył i wszyscy już skubali jajka na twardo, odwijali pieczone kurczaki, kanapki i otwierali termosy...
  • ... diablo
    Jął wymachiwać szablą,
    I pocił się, i trząsł,
    I
    skubał rudy wąs.

    "Hej, zuchy, oręż bierzcie!
    A ruszcie się nareszcie...
  • ... myśliwego obojętnie i nie ruszając się z miejsca spokojnie dalej skubał trawę. Wtedy stała się rzecz, której Bar nie przewidział. Namoknięta...
  • ... go trochę żal zrobiło, jak te moje pierogi takie zimne skubał. To wzięłam je ze stołu, w kuchni znalazłam jakąś patelnię...
  • ... uzbroić. Ona rozumie, że to dla jej dobra.
    Kurcząt nie
    skubał, tylko zdzierał skórę razem z pierzem, które mu się lepiło...
  • ... nie wyglądał najlepiej, w zamyśleniu moczył krawat w kawie i skubał niedogoloną brodę.
    - Nie uwierzysz, jakie nieszczęście mnie spotkało - powiedział Muniek...
  • ... wypił szklaneczkę, to mu stojało! Wtedy mnie gwałcił. Potem odpoczywał, skubał trochę zimnego pieroga i znowu pił. A jak wypił szklaneczkę...
  • ... dziewcząt puszczali czerwonego latawca w kształcie sępa. Para łaciatych szczeniąt skubała się za ogony. Przyjazny chłód wstawał od ziemi, nadciągał krótki...
  • ... kosmate nogi popatrzyła na niego żółtym, niechętnym okiem i dalej skubała nadwiędnięte dawno nie podlewane kwiaty.
    Musieli przecież usłyszeć pomruk motoru...
  • ... odszedł, mrucząc:
    - Jechidnyje Polacziszki, czort nogę z wami złamie...
    Róża
    skubała chusteczkę, ciotka wzięła ją pod ramię:
    - Chodź, dziecko, i trzymaj...
  • ... Róża wsunęła się do jej pokoju, stanęła z dala i skubała żabot.
    - No co, mamo? - sarknęła Marta. - Ja o próbie pamiętam...
  • ... Po mieście nie lubiła chodzić. Spotykanym znajomym odkłaniała się ironicznie, skubała syna za łokieć, chichotała, ilekroć mijali jakąś miejscową personę; czasem...
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego