smutnie��
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... myślałaś?
- Ja?
- Nie chcesz powiedzieć?
- Ależ owszem - uśmiechnęła się trochę smutnie. - Tak się zamyśliłam o tym, o czym właściwie nie powinnam... - ... mu tego nie sposób.
- Niemożliwoście działanie uczynić - ciągnął pan Muldgaard smutnie. - Potrzeby mnogo posiadamy. Pani - wskazał z kolei palcem Alicję - pani... - ... ty, mała dialektyczko! Któż cię tak wykształcił, uprzejma kobietko?
POSĄG
smutnie
Nieszczęśliwa miłość, Ojcze Święty, i to miłość do człowieka, którym... - ... drogę wskaż.
Mnie piątą część z nich dasz."
Kapitan odrzekł smutnie:
Wygrałeś! Skończmy kłótnię.
Masz prawo i masz siłę,
Ja także...
- ... zdjęcia? On miał taką gębę łatwą do zapamiętania!
Pan Muldgaard smutnie kręcił głową i wzdychał.
- Na nic. Nie posiadamy dobre, widzialne... - ... i ogonków.
- Już widzę, że tu dziś rzeź niewiniątek - powiedział, smutnie kiwając głową.
Gabi oznajmiła mu, że korzysta z przerwy w... - ... szedł wolno, ponieważ pogrążony był w myślach; a pogrążony był smutnie, ponieważ wiedział z góry, że z tego zamyślenia nie wykrzesze...
- ... Pan Jensen wydawał się zakłopotany.
- Znaleźliśmy pani przyjaciółkę - powiedział dziwnie smutnie. - Był u niej wysłannik Interpolu z Paryża. Niestety, pani przyjaciółka... - ... Srebrne kwadraty,
Gwiazdom stoi na zawadzie
Komin rogaty.
Okno spoziera smutnie
W umarłą chmurę,
Noc marcowa wszczęła kłótnię
Z czarnym kocurem... - ... dojrzewała do decyzji, żeby się do niej zastosować.
- Szkoda - powiedziałam smutnie.
Nasza nadzieja zgasła równie szybko, jak się narodziła, i oczekiwana... - ... go wszędzie. Przegrywał odtąd wszystkie bitwy na morzu i skończył smutnie na lądzie.
Spróbuj teraz MEGO grogu!
Był to płyn wspaniały... - ... niepokoje serce pieką,
Dom niedaleko, lecz daleko,
A ja tak smutnie i ubogo
Idę bez celu, idę drogą,
I niepotrzebny już... - ... dobrze. To są jakieś książki czy coś...
- No tak - powiedział smutnie Felek - jak ty jesteś ciągle na posiedzeniach, to się po... - ... Toska" drobne swoje rączki
Zacisnęła jak dwa pączki,
W rączki smutnie twarz wtuliła
I tak śpiew swój zakończyła.
"Co za głos... - ... owsa i źródlanej wody. Często Białonóżka w najweselszym pląsie stada smutnie staje, zwiesi łeb i jakby duma o dalekiej stronie i...
- ... Kiwnęła głową.
- Ja również.
- Nawet wtedy?... - zapytał chirurg. Uśmiechnęła się smutnie i dobrotliwie: - Jakże możesz porównywać?
- Dlaczego nie czekałaś na mnie... - ... sobą, potwora nadludzkiej wprost przenikliwości co do dziejów świata.
JANULKA
smutnie
Może go nigdy już nie zobaczę? Nie przebaczyłabym ci tego... - ... lochów wsadzą.
Jak się bronić przed tą zgrają?
Gdy tak smutnie rozmyślają,
Nagle drzwi się otwierają,
Wchodzi młodzian bardzo zgrabny,
Bardzo... - ... się Hubertowi wątpliwość.
- Nie, niestety, nie ma tam drugiego - zaprzeczył smutnie młody olbrzym - choć wiele bym dał... A czy państwo poszukują... - ... Wiem... Obiecałem jej nawet, że przyjdę do Kościoła. - odpowiedział Marcin smutnie
- Byłeś w Kościele? I jak było? Jak wyglądała? - spytała podekscytowana...
