szaber
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... rzędzie przybywali Polacy z centralnej części państwa. Niektórzy przyjeżdżali na szaber, czyli po to, aby rabować opuszczony lub pozostający w posiadaniu...
- ... cukier, mąkę... w czym tylko się da. Zziajani, pijani, skłóceni. Szaber, że milicja rady sobie dać nie może z tym bałaganem...
- ... przerwy w rozmowie, ogląda uważnie herb na widelcu. Powstańcze słowo "szaber" jest oczywistym dorobkiem języka polskiego. Nawet "ci", w spranych drelichach...
- ... ciemię,
na Odzyskane pędzą Ziemie,
tam w wielki się włączają szaber,
bo każdy z nich jest homo faber.
A jeśli któryś...
- ... Nie jestem pewien.
- Przecież widzisz. Wstali z mokrych kamieni zwanych szabrem i nie kryjąc się już ruszyli w stronę osady.
- I... - ... tam. Bo to jest grabież, choć Synuś nazywa projektowane działanie szabrem. Termin jest wojenny, podczas okupacji zyskał sobie nawet pewien honorowy...
- ... Jerzy czuł się niepewnie w swoim przykusym, pochodzącym zapewne z szabru garniturku, który kupił za pierwsze pieniądze, jakie otrzymał obejmując organizującą...
- ... przekroczeniu granicy zbliżali się do Paryża.
"Na trzech starych wiarusów szabru i przemytu" - pomyślał wówczas.
Siedząc na ławce przymknął oczy. Przez... - ... trzeba" - wkładki mikrofonowe i słuchawkowe.
To zresztą nie jedyny przedmiot szabru w windzie - regularnie wykręcane są z pułapu kabiny - z tuzina...