szamotać się
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... Zamknij się!! - wrzasnął fenomongoł, podbiegł do niej, przewrócił w śnieg. Szamotali się chwilę. Wreszcie podźwignął ją na nogi i poprowadził do wnętrza...
- ... powoli. Mężczyzna zdążył wskoczyć mu na kark i przez chwilę szamotali się jak wściekłe psy, aż Żółtoskrzydłemu udało się uwolnić. Znów biegł...
- ... trzymali go za ręce, a on kopał ich po nogach. Szamotali się z nim aż do chwili, gdy zjawili się dwaj pielęgniarze...
- ... całe wnętrze aż po sufit. Kaszląc i wpadając na siebie, szamotali się w czarnej mgle, rozświetlanej raz po raz oszalałą czerwienią. Maks...
- ... na schodach. On zjechał windą i dopadł mnie na parterze. Szamotaliśmy się chwilę, ale ktoś szedł, więc dał mi spokój. Potem łaziliśmy...
- ... się weń zapuścił, za sobą usłyszał odgłos trzeszczenia desek. Ktoś szamotał się z zadrutowanymi drzwiami.
Pan inspektor przyspieszył kroku. Był pewny, że... - ... szczegóły: ubrany w kurtkę brązową z szarym futrzanym kołnierzem...
Jerzy szamotał się z przyciasnym płaszczem przyjaciela. - Idź pierwszy! - rzucił Kolumb na schodach... - ... obca kobieta".
Głębszy charakter ma moralność Księgi Hioba, której autor szamotał się z praktycznymi aspektami problemu niezasłużonego cierpienia, starając się podać religijną... - ... kominiarki na głowie. Myśliwiec był nimi uwiązany do samolotu. Daszewski szamotał się jak zwierz na uwięzi, z okaleczonego ciała dobywał ostatnich sił...
- ... się uzdrawiać i ożywiać, przemalowując, zeskrobując, czasem nawet niszcząc płótna. Szamotał się sam ze sobą bo artysta pomocy znikąd spodziewać się nie...
- ... z miednicą. Seledynowa rzęsa zmieniła kolor na intensywnie czerwony. Nie szamotał się. Miał wybałuszone oczy i patrzył na nas, trzęsąc się jak...
- ... można uczynić.
Każde poruszenie rozlegało się tłustym
mlaśnięciem półpłynnej masy. Szamotał się,
tracił siły, pozbywał się resztek nadziei. Znieruchomiał
na koniec. Leżał... - ... Nie miał ani chwili do stracenia. Przypuszczał, że człowiek, który szamotał się z drzwiami, mógł zaraz zjawić się w grocie. Włożył tuleję...
- ... przechyloną, pomykającą gładziznę narastającej fali.
- Pamiętam, ile mamy do brzegu - szamotał się z boją, która, pełna niezwykłego życia, próbowała go strząsnąć jak... - ... przewracał się z boku na bok i nasłuchiwał wiatru, który szamotał się w krzakach i licznych przybudówkach domu państwa Linsrumów. Gałąź bzu...
- ... klamka wypadła! - i strumień wody zalał mu twarz... Taaak... Zygmunt szamotał się z płaszczem wkręconym w karuzelę... Zgniłozielonym płaszczem po dziadku, pamiętającym...
- ... Jeszcze ciął kulami po pokoju pustoszejącym z żywych, a już szamotał się z paniczną myślą: "Na nie. Tamci się spóźniają." Liczył sekundy...
- ... skończyć z tą ciemną i przykrą sprawą, w której trybach szamotał się już od tygodnia. Teraz gdyby nawet chciał, nie mógł się...
- ... szkło na stole, wiatrem zniósł na podłogę, rozgniótł. Sierżant, oślepiony, szamotał się po omacku. Bryźnięty do oczu bimber wkręcał mu korkociąg bólu...
- ... czarownicy. Wróg, bezsilny w swej wściekłości i w swym przerażeniu, szamotał się i już nie mógł zerwać niewidzialnych sieci, w które go...
