szmata
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... bo drżał z zimna, bo go dla niepoznaki w biedne szmaty na drogę ubrali. Ot, dobrzy ludzie, a on, Maciuś, ich...
- ... wiatru też nie było i nie powiewały, nie frotały kolorowe szmaty i gałgany, nie brzęczały jedne o drugie puste puszki po...
- ... poprawić krawat, bo nie przypominał już kokardy jakobińskiej ani wyżętej szmaty, ani szalika z okładem na gardło, tylko znów był zwyczajnym...
- ... Tymczasem czaiłem się gdzieś w krzakach, polując na smoczy skarbiec. Szmaty, które wypłukałem w strumieniu, wyschły i skurczyły się, tworząc opatrunek...
- ... sztychów, ufając, że mimo to wytrzyma. Nie wytrzymał. Poszedł w szmaty. Zwaliłem to, co zostało, i kosztem wielu godzin naszyłem na...
- ... drzew chłopcy nie mogli szczękać zębami, bo mieli w ustach szmaty. Zdawało się co chwila, że coś podchodzi do nich w...
- ... azylem dziwnych indywiduów, dziwnych energii... zostawiają typowe ślady... rozłożone, rozrzucone szmaty,
przeraźliwie brudne... odpadki... miejsce pijaństwa i snu tych wytarzanych po... - ... za dużo. Dlatego stawiano strachy, które miały odpędzić szkodniki. Łopoczące szmaty mogły zniechęcić ptactwo, przegonić je w inne miejsce. Łomot żelaznych...
- ... więc nie chcę, żebyśmy się oboje połamali i zdarli na szmaty. Wystarczy?
- Trzeba by, załóżmy, spróbować zapomnieć.
- A próbował pan zapom... - ... bym potrafił tak komuś wypchać usta, żeby nie mógł wypluć szmaty. Ale wiesz co, gdybym ja teraz zaczął krzyczeć, to byłoby...
