Parametry wyszukiwania

W kontekście wyrażenia
Długość cytatu
szurać
Znaleziono 54 wyniki.

Korpus Języka Polskiego PWN

Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
  • ... dobrze - zyskuje wrogów, gdy mu się powodzi źle - traci przyjaciół...

    Szura Jakub wpadł na parę dni, opowiadał o rozpędzeniu Dumy i...
  • ... widziałem.

    Zbliżała się Wielkanoc i do Wielkich Łuk mieli zjechać
    Szura i Pola. Ach, Pola, Polina! Nie mogłem po prostu doczekać...
  • ... raz utrwalona topografia myślenia?

    PRAWA STRONA
    Poranek. Ojciec po cichutku
    szura w sieni kaloszami, bierze parasol albo laskę ze stojaka. Jeśli...
  • ... nocy przełknął ślinę, przesłyszał się czy nie? Ktoś albo coś szura na strychu, stęka i pomrukuje. Wujaszka dekownika dręczą wyrzuty sumienia...
  • ... tobą, Dratewka, źle!"

    Wtem słyszy... za oknem po ścianie coś
    szura. Nabliża się ten szmer
    do okna, nabliża... i przez żelazną...
  • ... przecież mądry głupiemu ustępuje, prawda? No, Marusieczka, pocałuj mnie, kochana...

    Szura wpadł na dwa dni do Wielkich Łuk, przywiózł nam ze...
  • ... jedna z grup przestępczych zza wschodniej granicy. Iwan P. i Szura W. pod naciskiem swego szefa - Dzijadzi Stjopy, postanawiają zlikwidować niewygodnego...
  • ... Przypomniało mi się, na co przedtem nie zwróciłem uwagi, że Szura i Gawriła mówili sobie po imieniu. Zastanowiłem się też nad...
  • ... kroków. Strop wisiał tak nisko, że człowiek słusznej budowy musiał szurać czupryną o belki sufitu. Dłuższą chwilę Magwer nie mógł odnaleźć...
  • ... często określają takich uczniów jako trudnych, bo na lekcjach stukają, szurają, pukają... Prowokują i dokuczają innym, ale często robią to nieświadomie...
  • ... się obudziłaś? Już jesz? Tak rano? Zrobisz mi kawę, co? - Szurając kapciami, powlokła się do łazienki.
    Już jesz? Tak rano, już...
  • ... z szarego płótna, z grubym sznurem zamiast paska - przypominał habit. Szurając wielkimi papuciami bez pięt i podpierając się laską, podszedł do...
  • ... które stawiały wyraźny opór. Otwarły się wreszcie, z okropnym zgrzytem szurając po kamiennej posadzce.
    Nie, jednak nie weszłam tam dobrowolnie. Zostałam...
  • ... to manifestacja twojego samopoczucia i stosunku do świata. Czy idziesz szurając nogami i z głową schowaną w ramiona jak przestraszone dziecko...
  • ... nie zdał, strach nie pozwoliłby mi iść dalej.
    Szedłem wolno,
    szurając nogami, żeby nie następować na trzaskające gałązki, i w zupełnej...
  • ... Zapnij płaszcz, bo się nabawisz kataru!
    - Nienawidzę cię! - miauknęła dziewczyna,
    szurając butami.



    Kafka czekał cierpliwie pod bramą domu Handlera. Padał nieprzyjemny...
  • ... ławce, a on przez cały czas
    szwendał się po kościele,
    szurając głośno butami po posadzce, jakby
    naumyślnie, że jest na posterunku...
  • ... było poznać, że tego dnia jest w nie najlepszym humorze.
    Szurając nogami, usiadł przy biurku, rozłożył dziennik i mamrocząc coś
    do...
  • ... odmawiał tego, na co Tola nalegała przymilnym tonem. Potem usłyszałem szurające kroki i ostrożne, wypowiedziane jakby obok słuchawki pytanie:
    - Jo?
    "Ktoś...
  • ... się niezwykle przyjaźnie, jak dobry znajomy i z osobliwszą rewerencją, szurał po podłodze rozdeptanymi pantoflami.
    Uprzejmym basem, jak gdyby nucąc, wyrecytował...
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego