tkliwa
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... dyplomatyczna,
bo tragiczna, bo nostalgiczna,
ta od mgieł i od tkliwej rozpaczy,
i od serca, które nic nie znaczy,
flaga jak... - ... brzmienia i dobył mowy zwyczajnej, ludzkiej, łagodnie z ust wzbiegającej, tkliwej nieomal, serdecznej prawie - - Nie, najmilsi, nie chcę ja mówić dzisiaj...
- ... ją w narzeczeństwie Bogumił na sankach poczęstował. Bogumił był dorodny, tkliwy i stanowczy i powzięła do niego upodobanie, które ją silnie...
- ... wybitne role sprzed wojny. Szanowano też pana Jula za jego tkliwy stosunek do małżonki. Natomiast jego twórczości, bardzo kulturalnej, niemal klasycznej...
- ... przestrzeń i przepadły bezpowrotnie. W oczach jaśniejącej szczęściem żony widział tkliwy blask, pełen szacunku i podziwu, i nareszcie, po raz pierwszy...
- ... ojciec nazwany w tekście polskim Kandydem, jego czuła córka Nizida, tkliwy Kleant marzący z ukrycia o ręce Nizidy, nawet lekkoduch Dorant...
- ... jeśli będzie serdeczna?
- Kochanie moje - głos mamy jest ciepły i tkliwy.
Bardzo nam było źle w ciągu tych paru dni, prawda... - ... dobrze?...
- Ależ owszem - odrzekł uspokajająco.
- Chociaż... - urwała i patrzyła wokoło tkliwy m, smętnym spojrzeniem - chociaż tak się do niego przyzwyczaiłam!... Pomyśl... - ... nie robi takiej nadąsanej miny - głos Janki jest ciepły i tkliwy. - Cóż jest panu dzisiaj? No, niech się pan rozchmurzy.
Otrząsnąłem... - ... 132;słodkiego zachwycenia serc", zawsze skorych do współczucia i pomocy. Tkliwy związek dusz jawił się bowiem jako azyl na marginesie „...
- ... Kazimierza błysk pięknych oczu spod futrzanej czapeczki błysk wilgotny, litościwy, tkliwy nieomal!...
- Szkoda cię... szkoda cię, panie Deczyński! - szepnął melodyjny głosik... - ... siebie wielomilionowe mrowisko nowoczesnego państwa - Napoleon, rozczytujący się w sentymentalnych, tkliwych przygodach "nie zepsutych" przez cywilizację kochanków - Pawła i Wirginii - w...
- ... nigdy nie próbowała rehabilitować "bab" w jego oczach, budzić polubownych, tkliwych odruchów, z całą drapieżnością jątrzyła własnym głodem ekspansji jego nikły...
- ... ciałem wstrząsał szloch;
Jedynie wzrok mój pilnie śledził
Ramiona pełne tkliwych łask,
I pieścił włosy barwy miedzi,
Na które padał lampy... - ... A później - przez Kierbedzia most,
Warszawo! Powracałem znów,
Nieśmiały, pełen tkliwych słów
I jakże czuły na twój głos...
Znajdźcież mi drugi... - ... dać wam, choć na stracenie.
Adaś spojrzał na niego z tkliwym rozrzewnieniem. Panienka nie zatrwożywszy się piekielnej furii uśmiechnęła się smutno... - ... mógł on być i towarzyszem broni Kościuszki!...
Serca akademików wzbierały tkliwym wzruszeniem.
- Wspomóżmy go, koledzy!... Wydaje się być ubogi...
Ten i... - ... To czemu...
- Temu - Janka mówi to już swoim ciepłym i tkliwym tonem i odwraca twarz znów łagodną i uśmiechniętą. - Niech pan... - ... kiedy po chwili - obaj na równi zdumieni i przejęci tym tkliwym, ulotnym zbliżeniem - spotkaliśmy się znowu przed pradawnym meczetem, uchyliła się...
- ... teraz właśnie obstrzału nie ma. Olo kładzie ją w bramie, tkliwymi palcami odgarnia włosy z czoła... Obca, nieznajoma twarz.
Tak wygląda...
