zaduma������
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... śmiałości się nie miało, nim się nie łyknęło.
Regis zamilkł, zadumał się. Nikt nie komentował. Geralt czuł, że ma straszną ochotę... - ... mi chodziło właśnie. Więc trzeba tak zrobić...
Tu ojciec Barnaba zadumał się na długą chwilę, a obaj rybacy czekali w skupieniu... - ... na sercu, czy taka Tereska może zagrażać socjalizmowi?
Pan Feliks zadumał się głęboko. Coś widać w nim walczyło.
- No, nie - zdecydował... - ... nic innego nie mówili,
I przeżegnali cały świat - i świat zadumał się w tej chwili...
Porwali młoty w twardą dłoń i...
- ... Tak. Co jest?
Właśnie gra...
Didżej Pimpuś!
Teraz Asia się zadumała troszkę.
Tak?
Ja już jestem tak padnięta, że wiesz...
można... - ... że wszyscy mówią to samo albo też mówić powinni.
Kiedyś zadumałem się nad Jego tekstem i powiedziałem, ot, trochę do siebie... - ... Przejrzałem pozostałe kartki mojego dzienniczka. Była to pasjonująca lektura. Wieczorem zadumałem się nad nieco nieortograficznym cytatem z 1 maja 1977 roku...
- ... regionu wielkopolskiego. Patrząc przez kometentnie opracowane jego fragmenty nie raz zadumamy się nad historią i współczesnością Wielkopolski.
Książka obejmuje swoim zasięgiem... - ... gwarantującej pracę.
DZIEWCZYNA No to się bardzo cieszę.
Mija ich zadumana, z walizką w ręku, KSIĄDZ HELENA VAN ENGESLUIS. Przystanie, jakby... - ... futryną. Po chwili obie przyjaciółki, jedna rozweselona, druga smutna i zadumana, wypełniły zapachem perfum wnętrze mercedesa. Kierujący autem baron von Hagenstahl...
- ... Bo jeśli tam się jeszcze jest sobą i pamięta? - Siedziała zadumana ścigając wzrokiem smugi pyłu, który zdawał się dymić spomiędzy kamiennych...
- ... wiedział, co ona ma na myśli.
- Dosyć - mruknęła, wciąż sennie zadumana; mimowolnie wydymała wargi i zginała palce u nóg. - Wystarczy. Ponad... - ... na Polaków. Twarz Ojca Świętego Jana Pawła II była jednocześnie zadumana i promienna, a kiedy młodzież podchodziła z darami, pojawił się...
- ... rozmową, tak samo jak wisi nad całym moim życiem.
Milczała zadumana.
- Mąż nie wychodził przez całe popołudnie z domu - opowiadała po... - ... bok, jakby obrażony brakiem
entuzjazmu u LUDWIKI i podpiera podbródek zadumaną
pięścią. LUDWIKA ŚNIADECKA majestatycznie "spływa"
na ziemię, jest o głowę... - ... Ani się myśli zlitować nad nami
I zostajemy z twarzą zadumaną
Z ukrwawionymi po łokcie rękami
W historii księgę patrząc sfałszowaną... - ... senny...
A przywiozą nam z nieba - rozmodlone ćmy,
I zwierzęta zadumane - i zgubne baśnie.
I nagle zrozumiemy, że to jeszcze - my... - ... natury wesołych i sprytnych, są za to same pierroty, smutne, zadumane, zamyślone.
Jola jest amatorką. Nie skończyła żadnej szkoły plastycznej, choć... - ... była dostatecznie oświetlona; w mrocznym wnętrzu majaczyło pociągłe
lico, ciemniały zadumane źrenice o przejmującym wyrazie. Na płótnie Obrazu widniał
odciśnięty ślad... - ... wstąpili do baru. Wermel, jedząc bigos, ciągle mówił coś do zadumanego nad talerzem Lucjana.
- Ten stroiciel fortepianów, u którego mieszkam, to...
