zdusi��
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... obejmując ją złotawym konturem.
- Czego się tu włóczysz? - spytał ktoś zduszonym głosem za plecami Polka.
Polek odwrócił się gwałtownie. Stał przed... - ... wypowiedziane ze wstrętem czy z zachwytem, krzykiem czy szeptem, głosem zduszonym, melodyjnie słodkim czy lirycznym.
Dwa dwuwiersze w tej formie, w... - ... rzucił się w jej kierunku, i następne pięć minut pomstujący zduszonym głosem Janusz zmuszony był poświęcić na wyplątywanie go z zaczepionych...
- ... wstrzymać oddech. Chcę uciekać. Niepotrzebnie tutaj przyszedłem. A on mówi zduszonym szeptem:
- Nie chciałem, żeby pana zobaczyli, to wszystko wrogowie. Doniosą...
- ... stoi teraz taki kicz przed panem.
- To nieprawda - zaprzeczył Huber zduszonym głosem. - U prawdziwego artysty to światło nie wyzwala wcale łzawych... - ... de la vie se com... se com...".
- Naturalnie, naturalnie...
-Conto! - zduszonym głosem jęknął Bronowicz, tak że dwaj starsi panowie usłyszeli i... - ... tuż przed krzakiem, za którym leżała ukryta. "Panie Adasiu! - zawołała zduszonym głosem. - Jestem tutaj!" Wtedy stało się coś dziwnego: idący przystanął...
- ... wypadł na korytarz depcząc Fornalskiemu po piętach i krzycząc coś zduszonym głosem.
- Powiedziałem panu, od mojego rewiru wont! - ryknął Fornalski cały... - ... się wreszcie powiodła.
"Dziś jestem zrujnowany moralnie i materialnie" - oświadczył zduszonym głosem, cały się trzęsąc, aż wreszcie się rozpłakał.
Sąd zarządził... - ... legowiska okazując zdumionemu światu chude, kosmate nogi.
- Trzymaj go! - zawołał zduszonym głosem. - Włamał się? - Nie! - szepnął Adaś. - Mam, ale nie tego... - ... Lesio powtórzył operację z oczami.
- Zgiń, przepadnij! - powiedział ze zgrozą zduszonym głosem. - A kysz! A kysz!
W odpowiedzi na zaklęcie nastąpiło... - ... na nic jeszcze nie natrafiono.
- Jest coś! - krzyknął nagle Burski zduszonym głosem. Ostrożnie!
Pan Gąsowski wetknął latarnię w dół, a Adaś... - ... się boi posądzenia o mieszczańską poprawność - a Rysiek śmieje się zduszonym piskliwym śmiechem, może matce na złość, a może ze Smoka...
- ... się chciał nacieszyć jej bladym, zrozpaczonym przerażeniem.
- Bierz go! - krzyknął zduszonym głosem fałszywy malarz. Adaś zwinął się jak stalowa sprężyna i... - ... jak rozżarzona błyskawica. Znowu się zbliżył do złoczyńcy i mówił zduszonym głosem:
- Czy moją tajemnicę wyjawiłeś wszystkim? - Tak, panie profesorze...
- Aha... - ... rzuciła się na tapczan.
- Chodź tu do mnie, Wit - rzekła zduszonym szeptem. - Wit, mam ci coś do powiedzenia, słyszysz? Wit! Wit... - ... Londynu.
Kiedy Franciszek wyszedł, Wuj, ledwo nad sobą panując, syknął zduszonym głosem:
- Te sonety go zgubiły. Niech to, smarkaczu, będzie dla... - ... tłustą, owłosioną prawicę. Twarz ma fioletową z gniewu.
- Grać! - warczy zduszonym głosem. - Ja wiem co prawidłowe!
Herman ze świstem przeciął mieczem... - ... z bólu.
- Przyszedłem cię prosić, wodzu powstańców - mówił przerywanym i zduszonym głosem - o wyznaczenie mnie do walki gladiatorskiej w czasie tych... - ... na zegarek, stopą wybijał pod stołem potrójny takt. Wreszcie powiedział zduszonym głosem:
- Ta kobieta doprowadza mnie do szaleństwa. Zabiję ją albo...
