w każdym przypadku, tzn. bez względu na wynik doświadczenia, ponieważ wówczas poziom istotności byłby najwyższy z możliwych (( = 0) . Tylko że wówczas prawdopodobieństwo innego typu błędu (tego mianowicie, który polega na przyjęciu hipotezy, gdy jest ona fałszywa) byłoby równe jedności. Okazuje się więc, że nieznajomość związku między prawdopodobieństwami różnego typu błędów (ściślej: nieznajomość tzw. funkcji mocy testu) uniemożliwia sensowny wybór reguły weryfikacji hipotezy.<br>Tak więc podstawowe przynajmniej pojęcia i twierdzenia statystyki matematycznej okazują się niezbędnym narzędziem w pracy socjologa. Stwarza to pewne trudności praktyczne, ponieważ ten dział matematyki wymaga m.in. poważniejszych wiadomości z zakresu rachunku prawdopodobieństwa. Można te trudności łagodzić umiejętnymi