wypali ognistych liter na <br>sierści nieba. Czy zasłużyliśmy <br>na znak aż tak wyraźny, my którzy <br>za głośno mówimy i wcale nie <br>potrafimy słuchać? Pociąg odjezdża <br>gdy unosi się ramię zawiadowcy <br>stacji, wodospad nie czeka na sygnał. <br>Poruszy się liść, zalśni kropla wody.&lt;/&gt; &lt;page nr=37&gt;<br><br>&lt;div type="poem" sex="m"&gt;&lt;tit&gt;WRONY, GAWRONY&lt;/&gt;<br>Wrony, gawrony zbierają się <br>wieczorem na ściernisku. <br>Ciemne towarzystwo przesuwa się <br>Wolno w stronę lasu. Od zachodu <br>Płyną fioletowe chmury. <br>Wrony, gawrony czyszczą <br>Gładzą swoje indiańskie pióra.&lt;/&gt; &lt;page nr=38&gt;<br><br>&lt;div type="poem" sex="m"&gt;&lt;tit&gt;BĘDZIE PRZYSZŁOŚĆ&lt;/&gt; <br>Będzie deszcz, będzie święto, będą <br>ognie, będą pękały łupiny kasztanów, <br>będą krzyki, ktoś schroni się w gąszczu, <br>ktoś przewróci się na pestce czereśni, <br>w powietrzu zapach benzyny i