mowa w rozdziałach poświęconych malarstwu i rzeźbie. <br>Kiedy mówimy o kulturze ludowej, zwracamy uwagę na to, co ja łączy, a więc na jej wyraz, postrzegany niemal na zasadzie stereotypu. Jednakże ten całościowy, charakterystyczny wyraz nie zmienia faktu, że poszczególne jego elementy mogą być zapożyczone. Znamy wygląd stroju krakowskiego, łowickiego, kurpiowskiego, żywieckiego, ale w każdym z nich można odnaleźć elementy rożnego pochodzenia: miejskiego, przemysłowego, a nawet świadczące o tym, że pochodzą z Czech, Słowacji, Niemiec. Nie ma to jednak znaczenia, ponieważ o wyrazie decyduje to, jak poszczególne elementy są ze sobą zestawione, a więc całość. Ta, która zostaje utrwalona w pamięci, która