132;śpiewaków Justyny". Miłość – ujmowana często od strony zmysłowej (erotycznej) – jest przeważnie domeną szczęścia. Anna Dobakówna nazwała w związku z tym Reklewskiego „piewcą urody życia". Bardzo podobnie zresztą charakteryzował go dziewiętnastowieczny poeta Stanisław Jaszowski w poemacie opisowym, zatytułowanym Karpaty. Ważny to niewątpliwie rys osobowości Reklewskiego (ujawnia się żywiołowo także w poemacie heroikomicznym Cecylia utracona), ale przecież nie jedyny. W jego utworach pojawiają się bowiem niejednokrotnie nuty smutku. Narzuca się nawet wrażenie, że one w istocie dominują, a demonstrowana postawa radości, zmysłowej miłości, skłonności do wesołej zabawy służy – przy całym swym autentyzmie – stłumieniu jakichś obaw i lęków