przywykł do olch, a tu las iglasty i gałęzie sypiące żywicą. Bo Polak zjechał z drogi i zaczął slalomować między pniami. Aż dławiły ostrym zapachem rozjeżdżane paprocie. Teraz pod górkę. Jeszcze w bok. Polanka. Prawie że polana. Jak łeb Gargantui na kamedułę. <br>Polak zgasił motor. Ręką wskazał kępę sosen. Rozchylając kaliny i czarny bez, szli pod górę. Tuszy stanął. Tuż przed pniami. Coo? Polak ręką, jak w tańcu, wskaże Hansowi... Dopiero teraz Hans zobaczył szczeble drabiny z okrąglaków. <br>- Bitte... Wchodzi Hans, szczebel po szczeblu, trzymając się leśnych poręczy. Oczy w konarach sosen, wysokich, masztowych. Teraz już głowy ich w czubach puszystych