furtu aliquid abstulerit), a więc za czyn analogiczny do opisanego w tytule XI fryzyjskiej additionis sapientum15.<br>Właściwe Lex Frisionum wyszczególnia w tytule V tych, których można było zabić bezkarnie (de hominibus, qui sine conpositione occidi potest). Nie płaciło się więc kary za zabicie człowieka w pojedynku sądowym ani za zabicie cudzołożnika, włamywacza lub podpalacza pochwyconego na gorącym uczynku, ani za sztuczne poronienie wywołane przez samą matkę, ani za zgładzenie świętokradcy, który włamał się do świątyni. Czyn owego świętokradcy określony został dokładnie tymi samymi słowami, które figurują w XI tytule tzw. Dodatku mędrców: qui fanum effregerit16. Wydaje się oczywiste, że to nie