stąd, ni zowąd. Zrobiło mu się jakoś zimno i czuł instynktowny wstręt do tej zasuszonej twarzy. Dlatego może po raz pierwszy powiedział do Golda: "pan". - Niech pan spojrzy na mnie. Jesteśmy prawdopodobnie w jednym wieku, ale niech pan zobaczy, jak ja się trzymam. Co prawda mam tylko pięćdziesiąt pięć lat. A pan?<br>- Mam trzydzieści osiem - odpowiedział krawiec<br>- Co?!<br>Dwóch panów, czytających gazety przy sąsiednim stoliku, podniosło głowy z zaciekawieniem. Byli w letnich koszulach, bez marynarek. Wicher szarpnął. Koszule wydęły się jak białe banie.<br>- Trzydzieści osiem - powtórzył krawiec zawstydzonym tonem, jak gdyby chciał powiedzieć: "przepraszam pana bardzo".<br>- Dobrze już, dobrze - mruknął Widmar