krokodyli. <br><br>&lt;tit1&gt;Czerwony seledyn&lt;/tit1&gt;<br>Moja krokodylowa pasja zaczęła się jeszcze na studiach. Któregoś dnia nie wytrzymałem i spakowałem manatki, mówiąc do lustra: "Człowieku, ktoś musi być pierwszy." Przełamywanie strachu nie zajęło mi wiele czasu, być może dlatego, że nigdy wcześniej nie miałem z krokodylami żadnych przejść. Miałem za to dobrych nauczycieli - Aborygenów, zbieraczy krokodylich jaj. Wielu z nich nie ma już nóg albo rąk, wielu już w ogóle nie ma, a jednak dzielny ten naród nadal zbiera te cholerne jaja. Postanowiłem być równie dzielny jak oni. Z czasem przekonałem sam siebie, że mogę wypływać łodzią do krainy krokodyli bez żadnej eskorty, ale