zaśmiał się nieprzyjemnie chudy. Nagle urwał ten śmiech, przyjrzał się chłopcu zmrużonymi oczami i rzekł zdławionym głosem:<br>- Siadaj! A ty stań poza nim... Jeżeli się ruszy, zdziel go po głowie.<br>Adaś usiadł chętnie, gdyż nogi pod nim dygotały. Rozmyślał z rozpaczliwym pośpiechem nad tym, co im powie.<br>&lt;gap reason="sampling"&gt;<br>"Awanturnik... - myślał Adaś. - Awanturnik, który ciężko za to zapłaci. Ale to jeszcze chyba nie koniec. Nie będą go tu trzymali, związanego... Ani jego, ani mnie... Potrzymają czas jakiś, aby im nie przeszkadzano w poszukiwaniach. Jeżeli znajdą, wypuszczą nas..: Jeżeli jednak nie znajdą? - Zimny dreszcz przemknął po nim. - Jeżeli nie znajdą, gotowi zemścić się w