Serbowie, ja też, którzy pragną iść demokratyczną drogą, otwartą pamiętnego 5 października 2000 roku, gdy obalono reżim Miloszevicia. Bohaterami są zaś dla niego mordercy Djindjicia i ci, którym marzy się wciąż Wielka Serbia. Nikolić na prezydenckim fotelu to byłby dramat serbskiego narodu, izolacja, sankcje i wiele straconych lat.&lt;/&gt;&lt;/&gt;<br>&lt;au&gt;NOT. R.BI.&lt;/&gt;&lt;/&gt;<br><br>&lt;div1&gt;<br>&lt;tit&gt;&lt;name type="place"&gt;Serbia&lt;/&gt; bliżej &lt;name type="place"&gt;Europy&lt;/&gt;&lt;/&gt;<br><br>&lt;intro&gt;&lt;name type="person"&gt;Boris Tadić&lt;/&gt;, kandydat &lt;name type="org"&gt;Partii Demokratycznej&lt;/&gt;, wygrał wczoraj drugą turę trzeciej edycji wyborów prezydenckich w &lt;name type="place"&gt;Serbii&lt;/&gt;. Pokonał w niej &lt;name type="person"&gt;Tomislava Nikolicia&lt;/&gt; z &lt;name type="org"&gt;Serbskiej Partii Radykalnej&lt;/&gt;.&lt;/&gt;<br>&lt;name type="org"&gt;Centrum na rzecz Wolnych Wyborów i Demokracji&lt;/&gt; (&lt;name type="org"&gt;CESID&lt;/&gt;) podało pierwsze rezultaty: na &lt;name type="person"&gt;Tadicia&lt;/&gt; głosowało prawie 54 procent wyborców, na &lt;name type="person"&gt;Nikolicia&lt;/&gt; zaś zaledwie 45