Hej, Wisienko, trochę mi się przedłuża. Są fajni ludzie, wrócę z nimi dopiero za parę dni. Czy wytrzymasz tak długo beze mnie? - próbowałam mówić pogodnym głosem.<br>- Spróbuję - westchnęła. - Rozpieściłaś mnie swoimi obiadami. Wiesz, że nie umiem gotować. <br>- Jak nauka? <br>- Dobrnęłam już do połowy skryptu - pochwaliła się.<br>Z ulgą odłożyłam słuchawkę. Bałam się, że będzie wypytywać.<br>I tak leżałam jeszcze dwa dni. Elka chyba bardziej niż jej mąż poczuła się do odpowiedzialności. Kupowała mi wszystko, o co ja poprosiłam. Ale ile można korzystać z cudzej grzeczności.<br>Potem ostrożnie wstałam. Udało mi się dojść do sklepu. Pochylałam się ostrożnie i poruszałam się sztywno, jakbym